بتن‌ریزی ستون در دو مرحله — راهنمای اجرا، نکات فنی و مراقبت‌ها

بتن‌ریزی ستون در دو مرحله — راهنمای اجرا، نکات فنی و مراقبت‌ها

هدف از این مقاله تخصصی، ارائه راهنمای جامع و فنی برای تبدیل این "درز سرد ناخواسته" به یک "درز ساخت (Construction Joint) مهندسی شده و مقاوم" است. مهندسان،ناظران و مدیران پروژه ای که با این چالش مواجه هستند، باید بدانند که اجرای صحیح درز ساخت نه تنها تضمین کننده مقاومت سازه ای است، بلکه دوام طولانی مدت و جلوگیری از نفوذ عوامل خورنده به آرماتورها را نیز تأمین می کند. دستیابی به این کیفیت،مستلزم استفاده از مواد تخصصی پیوندی و ترمیمی است که کلینیک بتن با سبد محصولات جامع خود در این زمینه ارائه می دهد .

بتن ریزی ستون در دو مرحله چیست و چه زمانی استفاده می شود؟

بتن ریزی ستون در دو مرحله به فرآیندی اطلاق می شود که در آن، به دلیل محدودیت های اجرایی یا طراحی، ستون در دو نوبت زمانی مجزا بتن ریزی می شود، به طوری که بتن مرحله اول کاملاً سخت شده و به گیرش نهایی رسیده است . خط جدایش بین این دو مرحله،همان "درز ساخت" (Construction Joint) است .

تعریف بتن ریزی مرحله ای

در شرایط ایده آل، بتن ریزی هر عضو سازه ای باید به صورت پیوسته (Monolithic) انجام شود تا از ایجاد سطوح ضعف جلوگیری گردد. اما در عمل، به ویژه در ستون های بسیار بلند،گاهی به دلیل ارتفاع قالب بندی،ظرفیت محدود پمپ بتن یا نیاز به کنترل بهتر نشست بتن تازه، نیاز به توقف و ادامه عملیات در زمانی دیگر است . در این حالت، نقطه ای که عملیات متوقف می شود، باید از قبل در نقشه ها مشخص و برای انتقال بارها و جلوگیری از نفوذ آب، به طور ویژه آماده سازی شود.

تفاوت بتن ریزی پیوسته و دو مرحله ای

ویژگی بتن ریزی پیوسته (یک مرحله ای) بتن ریزی دو مرحله ای (مرحله ای)
تعریف درز ندارد (ساختار یکپارچه) درز ساخت (Construction Joint) ایجاد می شود.
ریسک Cold Joint صفر بالا (در صورت عدم آماده سازی صحیح)
انتقال بار کامل و یکنواخت وابسته به کیفیت پیوند در درز
آب بندی طبیعی نیازمند مواد آب بندی تخصصی در سطح درز

اهمیت موضوع در سازه های بتنی بلند

در سازه های بلند، ستون ها تحت بارهای محوری و لنگرهای بزرگ قرار دارند . هرگونه ضعف در درز ساخت می تواند به کاهش ظرفیت باربری،تمرکز تنش و مهم تر از آن، ایجاد مسیرهای نفوذ آب و عوامل شیمیایی منجر شود که در نهایت باعث خوردگی آرماتورها می شود. لذا، اجرای اصولی درز ساخت، یک الزام حیاتی برای دوام (Durability) سازه های بلند محسوب می شود.

چرا بتن ریزی ستون در دو مرحله انجام می شود؟

تصمیم به اجرای مرحله ای بتن ریزی ستون معمولاً ناشی از ترکیبی از محدودیت های فنی، ایمنی و اجرایی در کارگاه است:

محدودیت تجهیزات پمپاژ

ظرفیت پمپ ها برای انتقال بتن به ارتفاعات بسیار زیاد محدود است. در برج های بلند،ممکن است نیاز به ایستگاه های پمپاژ واسطه یا توقف در ارتفاعی خاص برای تنظیم مجدد تجهیزات باشد.

پایان شیفت کاری و مدیریت زمان

بتن ریزی یک عملیات زمان بر است که باید بدون وقفه انجام شود. اگر زمان بندی پروژه ایجاب کند که بتن ریزی در پایان یک شیفت کاری متوقف شود، توقف باید در یک محل از پیش تعیین شده (محل درز ساخت) رخ دهد .

شرایط نامساعد آب وهوایی

بارندگی شدید، وزش باد زیاد یا دمای بسیار پایین ممکن است ایمنی یا کیفیت بتن ریزی را به خطر اندازد و نیاز به توقف اضطراری در یک سطح افقی مشخص باشد .

کنترل کیفیت و ایمنی

در ستون های بسیار بلند، خطر جداشدگی دانه ها (Segregation) به دلیل سقوط آزاد طولانی بتن افزایش می یابد. بتن ریزی مرحله ای،امکان کنترل بهتر اسلامپ و کیفیت تراکم (ویبره) را در ارتفاعات فراهم می آورد. همچنین، مدیریت فشار بتن تازه بر قالب در ارتفاعات بالا نیازمند تدابیر خاصی است که بتن ریزی مرحله ای به کاهش فشار هیدرواستاتیک کمک می کند.

مدیریت ارتفاع و زمان اجرا

استانداردهای قالب بندی و بتن ریزی (مانند محدودیت حداکثر ارتفاع سقوط آزاد بتن به 1.5 متر)، در عمل اجرای پیوسته ستون هایی با ارتفاع 6 متر یا بیشتر را دشوار می سازد. بتن ریزی مرحله ای به مجری اجازه می دهد ارتفاع بتن تازه را در قالب مدیریت کند .

طراحی و برنامه ریزی قبل از اجرای بتن ریزی دو مرحله ای

اجرای درز ساخت تصادفی نیست؛ بلکه باید بر اساس اصول مهندسی سازه و قبل از شروع آرماتورگذاری،در نقشه ها جانمایی شود.

جانمایی اصولی درز ساخت (Construction Joint)

مهم ترین اصل در جانمایی درز ساخت، قرار دادن آن در محلی است که کمترین تنش های سازه ای (به ویژه تنش های برشی و خمشی) را متحمل می شود.

نواحی مجاز و غیرمجاز

بر اساس آیین نامه ها (مانند ACI 318)،درز ساخت در ستون ها باید در سطح افقی یا عمودی قرار گیرد و بهترین محل برای ستون های متصل به تیر یا دال،در بالای پی یا فونداسیون،یا بالای سطح دال/تیر کف است.

به طور خاص:

  1. بالای سطح فونداسیون: اگر ستون از فونداسیون شروع می شود .
  2. بالای سطح دال یا تیر: در محل اتصال ستون به عضو افقی بعدی.

نواحی غیرمجاز: درز ساخت نباید در نواحی با تنش برشی بالا یا لنگرهای خمشی حداکثر قرار گیرد . قرار دادن درز در وسط ستون که معمولاً محل تغییر علامت لنگر و تنش های برشی است،به شدت توصیه نمی شود،مگر اینکه تدابیر ویژه ای (مانند اجرای Shear Key) اتخاذ شده باشد .

ارتباط درز با لنگر، برش و فشار

درز ساخت به طور ذاتی یک صفحه ضعیف در برابر انتقال تنش های کششی و برشی ایجاد می کند. بنابراین،باید در نزدیکی نقاط لنگر صفر (نقاط عطف) قرار گیرد تا تنش های کششی ناشی از خمش به حداقل برسند. بار اصلی ستون،نیروی محوری فشاری است که انتقال آن در درز افقی ساده تر است، مشروط بر اینکه سطح درز به درستی آماده سازی شده باشد.

جزئیات آرماتورگذاری در محل درز

پیوند سازه ای بین دو مرحله بتن ریزی عمدتاً توسط آرماتورهایی که از درز عبور می کنند، تضمین می شود .

عبور میلگردها

تمامی میلگردهای طولی ستون باید بدون انقطاع از محل درز عبور کنند. این میلگردها وظیفه انتقال نیروهای محوری و خمشی را بین بتن قدیم و جدید بر عهده دارند .

وصله همپوشانی (Overlap Splice)

اگر در محل درز نیاز به وصله آرماتور باشد،طول وصله همپوشانی باید کاملاً بر اساس آیین نامه ها (مانند مبحث نهم مقررات ملی ساختمان) و در منطقه ای خارج از درز و به دور از تنش های بحرانی انجام گیرد.

کوپلرهای مکانیکی و دیوِل و انتقال نیرو

استفاده از کوپلرهای مکانیکی (Mechanical Couplers) در محل درز،یک راهکار بهینه و مطمئن برای تضمین انتقال کامل نیرو است، زیرا وابستگی به کیفیت اتصال بتن به بتن را کاهش می دهد . دیوِل ها (میلگردهای انتظار) نیز برای انتقال نیروی برشی در نواحی خاص طراحی می شوند.

مراحل اجرایی بتن ریزی ستون در دو مرحله (راهنمای گام به گام)

اجرای موفق بتن ریزی ستون در دو مرحله نیازمند دقت در هر دو مرحله ریختن و به خصوص در آماده سازی سطح میانی است .

آماده سازی قالب و آرماتور

قبل از شروع مرحله اول، قالب باید کاملاً تراز، محکم و آب بند باشد . روغن قالب باید به درستی اعمال شده و فضای پوشش بتن (Cover) آرماتورها کنترل گردد .

بتن ریزی مرحله اول (پایینی)

کنترل سقوط آزاد

حداکثر ارتفاع سقوط آزاد بتن به داخل قالب نباید بیش از 1.5 متر باشد تا از جداشدگی دانه ها جلوگیری شود. در صورت لزوم،باید از لوله های ترمی (Tremie Pipes) برای هدایت بتن استفاده شود .

ویبره صحیح

تراکم بتن باید به صورت لایه ای و توسط ویبراتور مکانیکی انجام شود. نکته کلیدی این است که سر ویبراتور باید تا عمق لازم در لایه بتن تازه فرو رود و همچنین مطمئن شویم بتن اطراف آرماتورها به خوبی متراکم شده است.

پرداخت سطح نهایی مرحله اول

هنگامی که بتن به ارتفاع تعیین شده درز ساخت رسید، سطح بتن باید با دقت تراز شود . این سطح باید کاملاً افقی باشد تا انتقال بار محوری به درستی صورت گیرد. پس از تراز کردن،باید بلافاصله عملیات عمل آوری اولیه آغاز شود.

عمل آوری اولیه بتن

بلافاصله پس از پرداخت سطح، عمل آوری بتن (Curing) باید شروع شود تا از تبخیر سریع آب و ترک های ناشی از جمع شدگی جلوگیری گردد.

زمان انتظار

زمان انتظار برای شروع مرحله دوم بتن ریزی بستگی به نوع سیمان و دمای محیط دارد، اما معمولاً 12 تا 24 ساعت پس از گیرش اولیه بتن مرحله اول است. بتن باید به مقاومت کافی رسیده باشد تا بتواند فشار بتن تازه مرحله دوم را تحمل کند و همچنین، فرآیند آماده سازی سطح (زبرسازی) به بافت بتن آسیب نرساند.

شرایط دما و رطوبت

حفظ رطوبت سطح درز ساخت و جلوگیری از خشک شدن سریع در اثر دمای بالا، در این دوره حیاتی است.

آماده سازی سطح درز قبل از بتن ریزی مرحله دوم

این بخش قلب عملیات بتن ریزی دو مرحله ای ستون است. شکست در پیوند بین دو بتن،اغلب ناشی از اجرای ضعیف این مرحله است.

پاک سازی سطح درز

سطح بتن سخت شده (بتن قدیم) معمولاً توسط یک لایه ضعیف از شیرآبه (Laitance) یا سیمان و سنگدانه ریز که بر اثر فرآیند ویبره به سطح آمده اند، پوشیده شده است. این لایه استحکام کافی ندارد و باید کاملاً حذف شود .

  • حذف شیرآبه و ملات سست: استفاده از فشار آب، جت هوا یا فرچه سیمی برای حذف کامل این لایه ضعیف ضروری است. سطح باید تمیز و عاری از هرگونه آلودگی، روغن یا ذرات سست باشد.

زبرسازی سطح بتن

هدف از زبرسازی (Roughening)، ایجاد بافتی خشن و متخلخل در سطح بتن قدیم است تا امکان قفل و بست مکانیکی (Mechanical Interlock) با بتن جدید فراهم شود و سطح تماس برای مواد پیوندی افزایش یابد .

  • شات بلاست (Shot Blasting): بهترین و تخصصی ترین روش، استفاده از شات بلاست است که با پاشش ذرات ساینده،سطحی کاملاً تمیز و زبر ایجاد می کند .
  • فرچه سیمی یا واترجت فشار بالا: در پروژه های کوچک تر می توان از فرچه سیمی قدرتمند یا واترجت با فشار بسیار بالا (Hydrodemolition) برای حذف لایه نازک و نمایان شدن سنگدانه ها استفاده کرد .

رطوبت مناسب سطح (SSD)

قبل از اعمال هرگونه ماده پیوندی یا ریختن بتن جدید،سطح بتن قدیم باید به حالت SSD (Saturated Surface Dry) یا اشباع با سطح خشک درآید.

  • جلوگیری از آب ایستاده: سطح باید مرطوب باشد تا آب مخلوط بتن جدید جذب نشود، اما هیچ آب ایستاده ای نباید روی سطح وجود داشته باشد،زیرا این آب می تواند مواد پیوندی را رقیق کرده و مقاومت چسبندگی را کاهش دهد .

استفاده از مواد پیوندی

استفاده از مواد پیوندی (Bonding Agents) در درز ساخت، یک اقدام مهندسی بسیار ضروری برای اطمینان از پیوند یکپارچه و جلوگیری از نفوذ آب در طول عمر سازه است . این محصولات تخصصی را می توانید در سبد محصولات کلینیک بتن بیابید.

ملات سیمانی پیوندی (Slurry)

یک دوغاب غلیظ سیمانی (با نسبت آب به سیمان بسیار کم) که اغلب با چسب بتن لاتکس یا اکریلیک اصلاح شده است، می تواند برای ایجاد لایه چسبنده اولیه استفاده شود .

چسب بتن اپوکسی سازه ای

برای کاربردهایی که تحت بارهای دینامیکی و برشی بالا هستند،استفاده از چسب های بتن اپوکسی سازه ای (مانند چسب بتن اپوکسی دو یا سه جزئی) قویاً توصیه می شود. اپوکسی یک پیوند شیمیایی قوی بین بتن قدیم و جدید ایجاد می کند و مقاومت کششی درز را به شدت بالا می برد.

نکته تخصصی: برای تضمین آب بندی کامل درز ساخت و جلوگیری از خوردگی ناشی از نفوذ رطوبت، توصیه می شود از محصولات آب بند کننده های بتن از مجموعه کلینیک بتن استفاده شود . این مواد، همراه با آماده سازی دقیق سطح، تضمین می کنند که درز ساخت به یک نقطه نفوذپذیر تبدیل نخواهد شد .

بتن ریزی مرحله دوم ستون

بتن ریزی مرحله دوم باید به سرعت پس از اعمال ماده پیوندی و قبل از خشک شدن یا گیرش ماده پیوندی آغاز شود .

نحوه شروع بتن ریزی

بتن جدید باید به آرامی و به صورت پیوسته روی سطح آماده سازی شده مرحله اول ریخته شود. باید اطمینان حاصل شود که بتن با فشار مناسب وارد سطح درز می شود .

جلوگیری از ایجاد حفره

درست بالای محل درز ساخت، بیشترین خطر ایجاد حفره (Voids) و عدم تراکم وجود دارد .

ویبره اصولی در محل درز

ویبره کردن بتن جدید باید به نحوی انجام شود که:

  1. حباب های هوا در بتن تازه از بین بروند .
  2. سر ویبراتور باید کمی به داخل بتن مرحله اول (درز ساخت) نفوذ کند (حدود 10 تا 15 سانتیمتر) تا پیوند مکانیکی تقویت شود . این عمل باید با احتیاط صورت گیرد تا به سطح سخت شده آسیب نرسد، اما تراکم مطلوب در ناحیه اتصال تضمین گردد .

پرداخت نهایی سطح ستون

پس از تکمیل بتن ریزی تا ارتفاع نهایی،سطح فوقانی باید به دقت پرداخت و تراز شود .

عمل آوری نهایی و مراقبت های پس از اجرا

عمل آوری صحیح،مقاومت و دوام بتن را به حداکثر می رساند و ریسک ترک های جمع شدگی در نواحی حساس، به خصوص اطراف درز ساخت،را کاهش می دهد.

روش های کیورینگ

استفاده از روش های مرطوب نگهداشتن (مانند گونی خیس) یا اعمال ترکیبات کیورینگ (Curing Compounds) بسیار مهم است . ترکیبات کیورینگ باید به محض اتمام عملیات پرداخت سطح اعمال شوند.

محافظت در گرما و سرما

در هوای گرم،باید از تبخیر سریع آب جلوگیری کرد و در هوای سرد،محافظت بتن در برابر یخ زدگی در ساعات اولیه حیاتی است .

جلوگیری از ترک و نفوذ آب

عمل آوری ضعیف می تواند منجر به ایجاد میکروترک هایی شود که درز ساخت را آسیب پذیرتر می سازد. مراقبت های لازم باید حداقل به مدت 7 روز یا تا رسیدن بتن به 70% مقاومت مورد نظر ادامه یابد .

نکات فنی اجرای صحیح درز ساخت در ستون ها

برای اطمینان از عملکرد سازه ای درز ساخت،می توان تدابیر فنی بیشتری را لحاظ کرد .

ایجاد Shear Key (شیار برشی)

در مواردی که ستون تحت برش قابل توجهی قرار دارد یا اطمینان از کیفیت زبرسازی سطح درز کم است،ایجاد یک شیار برشی (Shear Key) در سطح بتن مرحله اول توصیه می شود. این شیار (معمولاً مستطیلی یا ذوزنقه ای) به صورت مکانیکی،انتقال برش را بین دو بخش بتن تضمین می کند .

افزایش مقاومت برشی

بسیاری از آیین نامه ها، مقاومت برشی درز ساخت آماده سازی شده را تنها 75% مقاومت بتن یکپارچه در نظر می گیرند . استفاده از مواد پیوندی اپوکسی سازه ای قوی، می تواند این اختلاف مقاومت را به حداقل برساند .

کنترل پوشش آرماتورها

در محل درز، نفوذ آب به راحتی می تواند پوشش بتن را شکسته و به آرماتورها برسد . دقت در ابعاد قالب و تضمین پوشش کافی آرماتورها در این ناحیه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

محافظت در برابر خوردگی

درزهای ساخت،نقاطی با پتانسیل بالای نفوذ کلرید و دی اکسید کربن هستند. علاوه بر آب بندی سطح،می توان از پوشش های محافظتی ضدخوردگی برای آرماتورهای اطراف درز استفاده کرد .

گزینه های پیوند بین بتن قدیم و جدید

انتخاب ماده پیوندی مناسب به نوع بار، شرایط محیطی و الزامات مقاومت درز بستگی دارد.

اپوکسی سازه ای (بارهای بالا)

چسب های اپوکسی خالص سازه ای (مانند آن هایی که در سبد کلینیک بتن موجود است)، بهترین گزینه برای ستون هایی هستند که تحت تنش های برشی و کششی بالا قرار دارند. اپوکسی ها مقاومت کششی بالایی دارند و پیوند شیمیایی محکمی ایجاد می کنند .

ملات سیمانی اصلاح شده (Polymer Modified Mortar)

این ملات ها حاوی رزین های پلیمری (مانند لاتکس SBR) هستند که انعطاف پذیری و مقاومت چسبندگی ملات را افزایش می دهند. این گزینه برای بارهای محوری سنگین با برش متوسط، یک راه حل اقتصادی و موثر است .

مقایسه عملکرد و کاربرد

ماده پیوندی مقاومت کششی کاربرد اصلی ملاحظات
اپوکسی سازه ای بسیار بالا بارهای دینامیکی، برشی و محیط های تهاجمی گران تر، نیاز به سطح کاملاً خشک
ملات پلیمری متوسط تا خوب بارهای محوری سنگین، درزهای معمولی نیاز به سطح SSD، کاربرد آسان تر

کنترل کیفیت و بازرسی در بتن ریزی دو مرحله ای

ناظران باید در هر دو مرحله بتن ریزی و به ویژه در مرحله آماده سازی درز،حضور فعال داشته باشند .

آزمایش مقاومت فشاری

نمونه گیری های استاندارد باید از هر دو بچ (Batch) بتن انجام شود تا اطمینان حاصل شود که مقاومت های طراحی شده برای هر دو مرحله محقق شده است.

کنترل اسلامپ

اسلامپ بتن تازه مرحله دوم باید مطابق با طرح اختلاط باشد تا تراکم بهینه در محل درز بدون جداشدگی دانه ها صورت گیرد.

بازرسی چشمی و ابعادی

تراز بودن و تمیز بودن سطح درز ساخت، و همچنین کنترل پوشش بتن در ناحیه درز، توسط ناظر تأیید می شود .

بررسی کیفیت پیوند

پس از سخت شدن بتن مرحله دوم، می توان با استفاده از روش هایی مانند چکش زنی (Hammer Sounding) یا تست های غیرمخرب (مانند التراسونیک)،کیفیت پیوند بین بتن قدیم و جدید در سطح درز را ارزیابی کرد.

خطاهای رایج در بتن ریزی ستون در دو مرحله و راهکارها

نادیده گرفتن اصول فنی درز ساخت، منجر به ضعف های قابل توجهی در سازه می شود .

خطا تأثیر بر سازه راهکار تخصصی
درز ضعیف (Weak Joint) کاهش ظرفیت باربری،تمرکز تنش استفاده از چسب های اپوکسی پیوندی قوی
نفوذ آب آسیب به بتن و خوردگی آرماتور کاربرد محصولات آب بند کننده های بتن از کلینیک بتن و زبرسازی سطح
جداشدگی (Segregation) کاهش یکنواختی و مقاومت بتن کنترل اسلامپ بتن مرحله دوم، استفاده از لوله ترمی
خوردگی آرماتور تخریب ساختاری در بلندمدت ترمیم درزهای ضعیف و آسیب دیده با استفاده از گروت و مواد ثابت سازی تخصصی کلینیک بتن
عدم تراز افقی درز اعمال تنش های نامتعارف و غیرمحوری اصلاح و پرداخت مجدد سطح بتن مرحله اول

ایمنی و ملاحظات محیطی در بتن ریزی مرحله ای ستون

کار در ارتفاع

در بتن ریزی ستون های بلند،الزامات ایمنی کار در ارتفاع (مانند داربست ایمن،کمربند ایمنی و نرده های محافظ) باید با دقت رعایت شود.

ایمنی پمپ و ویبراتور

تجهیزات بتن ریزی باید به طور منظم بازرسی شوند و اپراتورهای ویبراتور آموزش های لازم در خصوص نحوه استفاده صحیح و جلوگیری از آسیب های ارگونومیک را دریافت کنند .

بارندگی و یخبندان

در صورت وقوع بارندگی، باید سطح درز ساخت کاملاً محافظت شود تا از آلودگی یا افزایش نسبت آب به سیمان در سطح جلوگیری شود . در هوای سرد،اقدامات ضد یخ زدگی و گرم نگه داشتن قالب و بتن ضروری است.

چک لیست اجرایی قبل از بتن ریزی مرحله دوم

برای اطمینان از عدم ایجاد درز سرد ضعیف،تیم اجرایی و نظارت باید این چک لیست را قبل از شروع بتن ریزی مرحله دوم تکمیل کنند:

  • تأیید جانمایی درز: آیا درز در محل طراحی شده (خارج از نقاط تنش بحرانی) قرار دارد؟
  • آماده سازی سطح: آیا سطح بتن قدیم کاملاً زبرسازی و عاری از شیرآبه و آلودگی است؟
  • رطوبت SSD: آیا سطح به حالت اشباع با سطح خشک رسیده است؟ (عدم وجود آب ایستاده)
  • تجهیزات پیوندی: آیا ماده پیوندی مناسب (چسب اپوکسی یا ملات اصلاح شده) در دسترس است و در زمان مناسب اعمال شده است؟
  • برنامه عمل آوری: آیا برنامه مدونی برای عمل آوری بتن مرحله دوم وجود دارد؟

جمع بندی

بتن ریزی ستون در دو مرحله،اگرچه از نظر اجرایی یک ضرورت است،اما یک چالش مهندسی برای حفظ یکپارچگی سازه ای است . تفاوت بین یک درز سرد ضعیف و یک درز ساخت مهندسی شده، در دقت آماده سازی سطح و استفاده از مواد پیوندی استاندارد نهفته است.

اجرای اصولی درز ساخت، نیازمند کنترل دقیق مرحله زبرسازی،حفظ رطوبت SSD، و استفاده از عامل های پیوند قوی برای جلوگیری از ضعف سازه ای و نفوذ آب است . با رعایت دقیق این مراحل،می توان عمر مفید سازه را افزایش داده و از هزینه های بالای تعمیر و نگهداری ناشی از خوردگی آرماتورها جلوگیری کرد.

جهت اطلاع از آخرین اخبار، در خبرنامه کلینیک بتن عضو شوید. عضویت در خبرنامه