اضافه کردن افزودنی بتن برای رسیدن به مقاومت های بالاتر
تحقیقات اندک انجام شده حاکی از آن است که در جاهایی که نسبت آب به سیمان کاهش یابد، جمع شدگی و خزش بتن هم کاهش می یابد. شکل 1-50 تاثیر یک روان کننده اسیدهیدروکسی کربوکسیلیکی را روی خزش بتن در جایی که از این ماده برای تاثیر گذاری بر کاهش نسبت آب به سیمان استفاده شده، نشان می دهد. بنابراین کاهش نسبت آب به سیمان افزای در خرش را جبران می کند.
به دلیل تنوع تکنیک ها و روش های افراد گوناگون، در این زمینه نتایج متناقضی دارد و به سختی می توان آنها را تفسیر کرد.
جدول 1-23 تاثیر افزودنی های کاهنده آب روی خرش خشک و جمع شدگی مخلوط های متناظر
| مرجع | افزایش نسبت به طرح معمولی % | نوع افزودنی کاهنده آب |
| خزش | انقباض | RH% |
]65[
]117[
]115[
]18[
]116[
]115[
]118[
]18[
]18[
]117[ | 17+ تا 33-
17+ تا 2+
19+ تا 2-
ـ
ـ
13+ تا 32-
49+ تا 5.8-
ـ
ـ
35+ تا 8- | 22+ تا 4-
ـ
ـ
1+
4+ تا 1+
ـ
6- تا 52-
3+
11+
ـ | 50
35
95
50
50
95
94
50
50
35 | لیگنوسولفونات معمولی
اسید هیبروکربوکسیلیک کندگیر کننده
لیگنوسولفونات تسریع کننده CaCl2+
لیگنوسولفونات تسریع کننده TEA+
|
شکل 1-50 اثر یک عامل کاهنده آب اسیدهیدروکسی کربوکسیلیکی بر خرش هنگامی که برای پایین آوردن نسبت آب به سیمان استفاده شود (seugirdor)
با این وجود، به نظر می رسد که خصوصیات ذاتی اغلب افزودنی های بتن کاهنده آب، افزایش دادن خرش و جمع شدگی بتن هایی است که در آنها لحاظ می شوند. این امر با استفاده از اثر افزودنی ها برای کاهش سیمان به حداقل می رسد. برای اختلاط های متناظر با عامل های کاهنده آب لیگنوسولفوناتی، از توصیه EC/PIF8 برای محاسبه خرش می توان با اطمینان استفاده کرد.
وقتی موادی به غیر از عامل کاهنده آب لیگنوسولفوناتی استفاده شوند، در شرایطی که خشک شدگی محسوسی در بتن می تواند رخ دهد، باید به هشدارها توجه کرد. این هشدارها به خصوص وقتی که افزوده شدن مستقیما صورت می گیرد باید مورد توجه قرار بگیرند.
بررسی دلایل برای چنین تاثیرات متنوعی در خرش جالب توجه است. علیرغم اینکه تئوری های فعلی براساس تاثیر لایه بندی ژل تابرموریت می باشد، فکری هم باید در مورد احتمال دخالت شناخته شده بر روی واکنش اترینگیتی افزودنی های کاهنده آب، صورت گیرد. در واقع معلوم شده است که مولفه سولفاتی سیمان روی جمع شدگی خمیر سیمان، طبق معادله زیر اثرگذار ااست:
در نتیجه، در جمع شدگی خمیری متداول در ناحیه ریزکرنش 0004، تنها 03 تا %04 می توان روی مولفه سولفاتی حساب کرد. نکته مهم و قابل توجه اینکه، واکنش سولفاتی دارای تاثیری منفی بر جمع شدگی است. در نتیجه در طی واکنش، به عنوان یک قید در خرش و جمع شدگی عمل می کند. اضافه کردن یک افزودنی کاهنده آب واکنش های اترینگیتی راب ه تاخیر می اندازد و تغییرات حجمی افزایش می دهد.
بتون و افزودنی های بتن
3-6-1- دستورالعمل های مربوط به دوام
1- از افزودنی های لیگنوسولفوناتی می توان برای ایجاد بتنی با یک کارایی و خصوصیات مقاومتی مورد نیاز، با میزان سیمان کمتر نسبت به بتن ساده استفاده کرد، بی آنکه اثر معکوسی بر دوام بتن یا کل سازه ایجاد شود. تنها استثنا این قاعده در شرایطی است که آب های زیرزمینی با سولفات بالا موجود باشد.
2- افزودنی های بتن کاهنده آب حاوی کلسیم کلرید نباید در بتن های حاوی فلز مدفون شده یا جاهایی که تغییر شکل های حجمی اهمیت دارند، استفاده شود.
3- در مواقعی که به جمع شدگی و رش حساسیت وجود دارد، مقاطع سازه بتنی نباید با هیچ یک از افزودنی های کاهنده آب مورد اصلاح قرار بگیرد.
4- افزودنی های لیگنوسولفوناتی حاوی تری اتانولامین نباید در مواردی که به تغییر شکل های حجمی فزاینده حساس وجود دارد، استفاده شود.