انتشار مقالات علمی در مجلات معتبر بینالمللی همواره یکی از شاخصهای مهم در سنجش توانمندی پژوهشگران و مراکز تحقیقاتی به شمار میرود. در همین راستا، مقالهای با عنوان Towards Sustainable Construction: Evaluating Thermal Conductivity in Advanced Foam Concrete Mixtures توسط تیم پژوهشی کلینیک بتن ایران شامل دکتر علیرضا مهتدی، دکتر محمد قمیشی و دکتر علی دهقان بنادکی در ژورنال معتبر Buildings منتشر شده است. این مجله که از سوی پایگاههای علمی بینالمللی نمایه میشود، دارای رتبه Q1 بوده و در زمره نشریات برتر حوزه مهندسی عمران و فناوریهای نوین ساختمانی قرار دارد. انتشار این مقاله نشاندهنده جایگاه برجسته پژوهشگران ایرانی در عرصه جهانی و نقش کلیدی مرکز تحقیقات بتن کلینیک بتن ایران در توسعه دانش و فناوریهای نوین در صنعت ساختوساز است. 
این پژوهش به یکی از چالشهای مهم صنعت ساختمان یعنی بهبود بهرهوری انرژی و کاهش اتلاف حرارتی در سازههای بتنی پرداخته است. بتن سنتی به دلیل رسانایی حرارتی بالا و ضعف در عایقبندی، همواره با مشکلاتی همچون اتلاف انرژی و افزایش هزینههای گرمایش و سرمایش ساختمانها همراه بوده است. در این مقاله، پژوهشگران راهکاری نوین برای ارتقای عملکرد حرارتی سازهها ارائه کردهاند و با معرفی پنلهای پیشساخته عایقدار یا همان Precast Concrete Panels (PCPs)، گامی مهم در جهت توسعه ساختوساز پایدار برداشتهاند. 
در این تحقیق، ترکیبات مختلفی شامل حبابهای هوا، ترکیب نانو میکروسیلیکا (NMC)، پودر نانو میکروسیلیکا (NMP) و لاتکس مورد بررسی قرار گرفت تا بهترین فرمولاسیون برای دستیابی به حداقل رسانایی حرارتی و در عین حال حفظ مقاومت فشاری مناسب شناسایی شود. در مجموع 99 آزمایش برای ارزیابی مقاومت فشاری نمونهها انجام شد و از میان آنها 28 نمونه که نتایج رضایتبخشی در مقاومت فشاری داشتند، برای بررسی رسانایی حرارتی در دماهای 300 و 400 درجه سانتیگراد انتخاب شدند. نتایج نشان داد که ترکیب بهینه شامل 4 درصد حباب هوا و 13 درصد ترکیب نانو میکروسیلیکا توانست کمترین مقادیر رسانایی حرارتی را به ترتیب برابر با 1.31 W/m·K در دمای 300 درجه و 1.20 W/m·K در دمای 400 درجه به دست آورد. این نتایج نسبت به نمونههای پایه بهبودهایی معادل 7 درصد و 15.5 درصد را نشان داد. در مقابل، آزمایشهایی که در آنها از لاتکس استفاده شده بود، نتوانستند استانداردهای لازم در زمینه رسانایی حرارتی را برآورده کنند. 
این یافتهها اهمیت ویژهای در صنعت ساختمان دارند، چرا که نشان میدهند با انتخاب ترکیب مناسب میتوان به طور همزمان هم مقاومت مکانیکی و هم عملکرد حرارتی بتن را بهبود بخشید. بهویژه در شرایط اقلیمی سرد، استفاده از این ترکیبات در پنلهای پیشساخته میتواند منجر به کاهش چشمگیر مصرف انرژی گرمایشی ساختمانها شود. پژوهشگران تأکید کردهاند که ترکیب بهینه معرفیشده قابلیت استفاده عملی در تولید پنلهای پیشساخته عایقدار را دارد و میتواند بهعنوان یک راهکار کارآمد برای ارتقای بهرهوری انرژی در ساختمانها مورد توجه قرار گیرد. 
اهمیت این پژوهش تنها به نتایج فنی آن محدود نمیشود، بلکه از منظر توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست نیز ارزشمند است. کاهش مصرف انرژی در ساختمانها به معنای کاهش انتشار گازهای گلخانهای و کاهش فشار بر منابع انرژی است. در شرایطی که جهان با بحران تغییرات اقلیمی و افزایش تقاضا برای انرژی مواجه است، راهکارهایی از این دست میتوانند نقش مهمی در حرکت به سوی ساختوساز سبز و پایدار ایفا کنند. پژوهشگران در این مقاله تأکید کردهاند که ذینفعان حوزه ساختمان سبز و توسعه پایدار میتوانند از این پنلهای پیشساخته بهعنوان یک راهحل عملی و اثربخش برای ارتقای کارایی انرژی در پروژههای ساختمانی بهرهبرداری کنند. 
ژورنال Buildings که این مقاله در آن منتشر شده است، یکی از مجلات علمی معتبر در حوزه معماری، مهندسی عمران و فناوریهای نوین ساختمانی است و انتشار مقاله در چنین مجلهای نشاندهنده کیفیت بالای پژوهش و اهمیت موضوع آن در سطح جهانی است. این موفقیت بار دیگر جایگاه علمی مرکز تحقیقات بتن کلینیک بتن ایران را بهعنوان یک مرجع معتبر در حوزه پژوهشهای کاربردی و توسعه فناوریهای نوین در ص��عت بتن تثبیت میکند. 
مرکز تحقیقات بتن کلینیک بتن ایران طی سالهای اخیر با هدایت پژوهشگران برجسته و همکاری نزدیک با دانشگاهها و صنعت، توانسته است پروژههای متعددی را در زمینه بهبود کیفیت بتن، توسعه مصالح نوین و ارتقای استانداردهای ساختوساز به ثمر برساند. انتشار این مقاله در ژورنال Q1 Buildings گواهی بر موفقیتهای این مرکز در عرصه بینالمللی است و نشان میدهد که پژوهشهای انجامشده در ایران میتواند در سطح جهانی مورد توجه قرار گیرد. 
در جمعبندی میتوان گفت که مقاله منتشرشده توسط تیم پژوهشی کلینیک بتن ایران نه تنها یک دستاورد علمی ارزشمند است، بلکه الگویی برای توسعه تحقیقات میانرشتهای در حوزه مصالح ساختمانی و فناوریهای نوین محسوب میشود. این پژوهش نشان داد که با بهرهگیری از ترکیبات نوین و استفاده از روشهای علمی دقیق میتوان به مصالحی دست یافت که هم از نظر مکانیکی و هم از نظر حرارتی عملکرد بهتری داشته باشند. بدون تردید، چنین دستاوردهایی میتواند مسیر آینده صنعت ساختوساز را به سمت پایداری، بهرهوری انرژی و نوآوریهای فناورانه هدایت کند و جایگاه ایران را در عرصه پژوهشهای بینالمللی بیش از پیش ارتقا بخشد.