مصاحبه با دکتر محمد قمیشی عضو هیأت علمی و مرکز تحقیقات

مصاحبه با دکتر محمد قمیشی عضو هیأت علمی و مرکز تحقیقات

موضوع: مقایسه نسل سوم ابرروان‌کننده‌های کربکسیلاتی و نسل دوم روان‌کننده‌های نفتالینی در بتن
سؤال: جناب آقای دکتر، در ابتدا لطفاً به‌طور کلی توضیح دهید روان‌کننده‌ها چه نقشی در بتن دارند؟
پاسخ:
روان‌کننده‌ها و فوق‌روان‌کننده‌ها از مهم‌ترین افزودنی‌های شیمیایی بتن هستند که با کاهش آب مصرفی، موجب افزایش کارایی، بهبود تراکم، افزایش مقاومت و در نهایت ارتقای کیفیت بتن می‌شوند. انتخاب نوع روان‌کننده تأثیر مستقیمی بر خواص بتن تازه و سخت‌شده دارد.
سؤال: تفاوت اصلی بین نسل دوم روان‌کننده‌های نفتالینی و نسل سوم ابرروان‌کننده‌های کربکسیلاتی چیست؟
پاسخ:
تفاوت اصلی این دو نسل در مکانیزم عملکرد آن‌هاست. روان‌کننده‌های نفتالینی که نسل دوم محسوب می‌شوند، عمدتاً بر اساس دافعه الکترواستاتیکی عمل می‌کنند، در حالی که ابرروان‌کننده‌های کربکسیلاتی نسل سوم، علاوه بر دافعه الکترواستاتیکی، از مکانیزم ممانعت فضایی (Steric Hindrance) نیز بهره می‌برند که عملکرد بسیار مؤثرتری ایجاد می‌کند.
سؤال: مزایای استفاده از روان‌کننده‌های نفتالینی در بتن چیست؟
پاسخ:
روان‌کننده‌های نفتالینی دارای مزایایی از جمله قیمت مناسب‌تر، دسترسی آسان و عملکرد قابل قبول در بتن‌های معمولی هستند. این افزودنی‌ها می‌توانند کاهش آب نسبتاً خوبی ایجاد کرده و مقاومت فشاری بتن را افزایش دهند. به همین دلیل هنوز در برخی پروژه‌های عمومی و غیرحساس مورد استفاده قرار می‌گیرند.
سؤال: محدودیت‌ها یا معایب روان‌کننده‌های نفتالینی چه مواردی هستند؟
پاسخ:
مهم‌ترین محدودیت روان‌کننده‌های نفتالینی، افت سریع اسلامپ بتن است. این مسئله به‌ویژه در بتن‌ریزی‌های حجیم یا در شرایط حمل‌ونقل طولانی مشکل‌ساز می‌شود. همچنین کنترل دقیق کارایی بتن با این نوع افزودنی دشوارتر است و امکان افزایش زیاد مقاومت بدون افزایش سیمان محدودتر خواهد بود.
سؤال: ابرروان‌کننده‌های کربکسیلاتی چه مزایایی نسبت به نسل‌های قبلی دارند؟
پاسخ:
ابرروان‌کننده‌های کربکسیلاتی امکان کاهش آب بسیار بیشتر، حفظ طولانی‌تر کارایی بتن، و تولید بتن‌های با مقاومت بالا و فوق‌کارا را فراهم می‌کنند. این افزودنی‌ها باعث پخش یکنواخت‌تر ذرات سیمان شده و به بهبود ریزساختار بتن کمک می‌کنند که در نهایت منجر به افزایش مقاومت فشاری و دوام بتن می‌شود.
سؤال: تأثیر استفاده از افزودنی‌های کربکسیلاتی بر مقاومت بتن چگونه است؟
پاسخ:
با کاهش قابل توجه نسبت آب به سیمان، بتن حاوی افزودنی‌های کربکسیلاتی می‌تواند به مقاومت‌های بسیار بالاتر نسبت به بتن‌های حاوی روان‌کننده‌های نفتالینی دست یابد. علاوه بر مقاومت فشاری، مقاومت‌های دوام‌محور مانند مقاومت در برابر نفوذپذیری و حملات شیمیایی نیز بهبود می‌یابد.
سؤال: از نظر اقتصادی، انتخاب بین این دو نسل افزودنی چگونه باید انجام شود؟
پاسخ:
اگرچه افزودنی‌های کربکسیلاتی قیمت بالاتری دارند، اما در بسیاری از پروژه‌ها با کاهش مصرف سیمان، افزایش دوام و کاهش مشکلات اجرایی، هزینه نهایی پروژه را کاهش می‌دهند. در مقابل، روان‌کننده‌های نفتالینی برای پروژه‌های ساده‌تر و با حساسیت کمتر می‌توانند گزینه‌ای اقتصادی باشند.
سؤال: به‌طور خلاصه، چه زمانی استفاده از هر کدام از این افزودنی‌ها توصیه می‌شود؟
پاسخ:
برای بتن‌های معمولی و پروژه‌های غیرحساس، روان‌کننده‌های نفتالینی همچنان قابل استفاده هستند. اما در پروژه‌های مهم، بتن‌های با مقاومت بالا، بتن‌های خودتراکم و سازه‌هایی با الزامات دوام بالا، استفاده از ابرروان‌کننده‌های کربکسیلاتی به‌طور قطع گزینه برتر محسوب می‌شود

جهت اطلاع از آخرین اخبار، در خبرنامه کلینیک بتن عضو شوید. عضویت در خبرنامه

دکتر محمد قمیشی, مرکز تحقیقات بتن, دفتر کرمان کلینیک بتن ایران, افزودنی بتن, دکتر مهتدی, ابر روان کننده کربوکسیلاتی, فوق روان کننده نفتالینی