افزودنی های بتن محبوس کننده هوا
مخلوط های حاوی افزودنی های کاهنده آب با پایه لیگنوسولفونات و اسیدهای هیدروکربوکسیلیکی ترکیب شده با بتن به همراه هوای محبوس لحاظ شده اند و برای دوام ذوب- انجماد با مخلوط های مستقیم محبوس کننده هوا مقایسه می شود. تمامی بتن ها برای داشتن 5 الی 7 درصد هوا در حالت شکل پذیر طرح شده اند و چرخه ذوب- انجماد با استفاده از یک واحدی که الزامات 92-666ASTM-C را برآورده کند انجام شد. تیرها تا 300 مرتبه در چرخه های ذوب- انجماد آزمایش شدند و تغییرات در فرکانس طولی اصلی و افت وزن تعیین شد. تغییرات در فرکانس برای تعیین فاکتور دوام استفاده شد و افت وزن به عنوان معیاری از تخریب سطح استفاده شد. نتایج نشان داده شده در جدول 1-52 حاصل شد. دوام چرخه های ذوب- انجماد توسط فاکتور دوام اندازه گیری شده، با کاهش در نسبت آب به سیمان به علت حضور افزودنی های کاهنده آب از هر دو نوع ارتقاء می یابد. ابزار اندازه گیری فاکتور دوام (یعنی تغییر در فرکانس تشدید) حاکی از آن است که یکپارچگی درونی مصالح در سطح بالاتری در حضور افزودنی های کاهنده آب حفظ می شود. با این وجود، افت وزن داده های سطح به نوعی بی نتیجه است و هیچ ارتقایی در مقاومت به دست نمی آید. داده های مربوط به ذوب- انجماد منتشر شده در برگیرنده مقایسه ای از بتن عاری از افزودنی بتن محبوس کننده هوا به نسبت با کیفیت مشخصه بتن روسازی محیطی از سازمان UK با استفاده از رزین های چوبی و خنثی شده و یک عامل کاهنده آب محبوس کننده هوا براساس اسید هیدروکسی کربوکسیلیک می باشد. نتایج در جدول 1-26 نشان داده شده است. بر آن اساس آزمایش های اتساع ذوب- انجماد براساس استاندارد بریتانیا با استفاده از چرخه دمایی تحت آب و همچنین یک آزمایش کانادایی با استفاده از چرخه تحت آب نمک انجام گرفته، که اندازه گیرهای مقیاس سطحی حاکی از بهبود در بتن کنترلی و بتن محبوس کننده هوای مستقیم می باشد.
آب بندی با مواد افزودنی بتن
در مورد افزودنی های کاهنده آب محبوس کننده هوا، یافتن داده های مربوط به مخلوط های بتنی که خواص کارایی و مقاومت در معرض سیکل ذوب- انجماد قرار گرفته باشد، امری دشوار است. اما اطلاعات داده شده در جدول 1-72 نشان می دهد، حداقل زمانیکه مقاومت مشابه با مقاومت بتن کنترلی که حاوی سیمان بیشتر و بدون افزودنی باشد، ظاهرا هیچ اثر مخربی روی دوام در چرخه ذوب- انجماد به وجود نمی آید.
از ارزیابی داده های بدست آمده در این بخش از مخلوط بتن با یک افزودنی کاهنده آب لیگنوسولفوناتی می توان نتیجه گرفت که اسید هیدروکسی کربوکسیلیک (که از نوع محبوس کننده هواست) در چرخه ذوب- انجماد گرفت که اسد هیدروکسی کربوکسیلیک (که از نوع محبوس کننده هواست) در چرخه ذوب- انجماد نباید منجر به هیچ اثر تخریبی در دوام بتن گردد. در واقع نشانه هایی جدی وجود دارد که وقتی افزودنی کاهنده آب به عنوان ابزاری در کاهش نسبت آب به سیمان استفاده شود یا کاهش مقدار سیمان به کار گرفته شود، بتن با دوام بیشتری حاصل می شود.
جدول 1-26 مقاومت در برابر ذوب انجماد بتن حاوی کاهنده آب محبوس کننده هوا
| 3 | 2 | 1 | شماره اختلاط |
عامل کاهنده آب محبوس کننده هوا
0.3 ± 4.5
0.031-
0.25 | زرین چوب خنثی
0.3 ± 4.5
0.033-
0.15 | بدون افزودنی
1.2
0.035
7.5 | بتن حاوی درصد میزان هوا
آزمون تورم مربوط به فزآینده ذوب انجماد (درصد تورم تا 50 سیکل)
آزمون DHO (تعداد سیکل ها که موجب mg/mm2 0.5 می شوند) |
جدول 1-27 مقاومت در برابر انجماد مخلوط های متناظر حاوی افزودنی های کاهنده آب و عامل محبوس کننده هوا
| اکتور دوام براساس ASTM C 290 | اسلامپ (mm) | درصد هوای موجود | مقاومت فشاری 28 روزه (Nmm2) | نسبت آب به سیمان | میزان سیمان (kg/m2) | افزودنی کاهنده آب | عامل محبوس کننده هوا | اختلاط | سری ها |
28
25
34
51
34
42 | 102
86
159
165
159
171 | 5.6
5.2
5.1
6.0
5.8
5.6 | 28.1
26.8
33.8
36.7
32.9
35.8 | 0.62
0.63
0.53
0.45
0.53
0.47 | 261
227
314
311
307
307 | بدون کلسیم لیکنوسولفونات
بدون کلسیم لیکنوسولفونات
بدون کلسیم لیکنوسولفونات | رزین وینسل
رزین وینسل
رزین وینسل | F
G
F
G
F
G | 3
A
333 |