آشنایی با بتن scc

بتن SCC

بتن با ویژگی خودمتراکم و یا خود تحکیم شونده، که بطور مختصر با SCC نمایش داده می شود، بیانگر یکی از مهمترین تکنولوژی های توسعه یافته در سالیان متمادی می باشد و این به علت توانایی بی نظیر SCC و بهبود عمل بتن ریزی و فرایند ساخت در آینده خواهد بود.  استفاده از SCC موجب صرفه جویی در زمان و نیروی انسانی خواهد شد و پرداخت در معماری نیز در SCC نتیجه یکسانی با بتن معمولی نخواهد داشت. علاوه بر تاثیرات فوق، SCC به عنوان محرکی برای توسعه و پیشبرد طرح های صنعتی کاربرد خواهد داشت.
SCC در حوزه دیگر علوم نیز پیشرفت هایی داشته است، برای مثال خاصیت رئولوژیکی (سیال شناسی) به عنوان دانشی در زمینه تغییر شکل مواد و خاصیت روان بودن آن مطرح شده و مباحث فراوانی در این زمینه ارائه شده است. اگر چه دانش سیال شناسی یا علم تغییر شکل مواد قبل از توسعه SCC نیز کاربرد داشته اما تاکنون در بین پیمانکاران و تولید کنندگان بتن بطور گسترده مورد بحث قرار نگرفته است. بحث در مورد خاصیت رئولوژیکی بتن اساساً به حوزه های تحقیقاتی و آکادمیک محول شده است.
با توصیف خاصیت تازگی و روان بودن، SCC نوعی بتن است که اصول یک بتن رئولوژیک در آن مورد استفاده قرار می گیرد. علاقه روزافزون مجریان نسبت به استفاده از SCC و شناخت و درک علمی آنها در خصوص ویژگی روان بودن، موجب گسترش استفاده از بتن رئولوژیک به جای بتن معمولی شده است. با وجود این هنوز تردیدهایی در مورد استفاده از این تکنولوژی وجود دارد. این تردید به دلیل مقاومت طبیعی انسان در مقابل تغییر و تحول و یا عدم آگاهی کافی در مورد مزایای استفاده از SCC ایجاد شده است. 

تعریف SCC

تعاریف زیادی در مورد بتن SCC در بخش های مختلف صنعت و بخش های مشخص در کل آسیا، اروپا و شمال آمریکا وجود دارد که سه مورد از آنها در اینجا مطرح شده است.

1. بتنی که بتواند در هر گوشه از قالب تنها به وسیله وزن خود و بدون نیاز به ویبره متراکم شود.
   
2. بتن خودمتراکم (SCC) بتنی نوآور است که برای جایگیری و تراکم نیازی به ارتعاش ندارد. این بتن قادر است تحت وزن خود جریان یابد و قالب را پر کند و بطور کامل متراکم شود حتی اگر آرماتور مسدود شده باشد. بتن سخت شده متراکم، یک دست و دارای خواص پایدار و مهندسی مشابه بتن لرزشی قدیمی می باشد.
   
3. بتن خودمتراکم دارای قابلیت روانی بالا و پیوسته است و می تواند در محل پخش شود و قالب را پر کند و بدون تراکم سازی مکانیکی، آرماتورها را پر کند.

چگونه SCC با بتن معمولی مقایسه می شود؟

مواد تشکیل دهنده

SCC ترکیبی از سیمان پرتلند، سنگدانه های ریز مانند شن و ماسه، سنگدانه های درشت، آب و ترکیبات شیمیایی، مکمل های سیمانی از قبیل خاکستر بادی، سیمان سرباره، نرمه سیلیس و متاکائولین می باشد. در برخی موارد، مواد پرکننده معدنی مانند پودر سنگ آهک و یا ماسه های ریز برای افزایش حجم پودرهای ترکیبی و یا محتویات مواد ریزدانه استفاده می شوند.
صرف نظر از پرکننده های موردی، مواد به کار رفته در تولید SCC مشابه مواد تشکیل دهنده در بتن معمولی است. به دلیل وجود مواد مشترک در هر دو نوع بتن، فرآیند ارزیابی عملکرد SCC نسبت به بتن معمولی در آزمایشگاه و یا طی یک فرآیند ساده و در مقیاس تولید کامل انجام می شود.

تعیین نسبت مخلوط

اسناد و شواهد بسیاری وجود دارد که بیانگر میزان اختلاط مخلوط SCC نسبت به بتن معمولی می باشد. برای نمونه هر جزء شامل مقادیر زیاد مواد سیمانی، محتوای پودری و وجود نسبت کمتری از میزان سنگدانه های درشت می باشد. بنابراین، وقتی از اصطلاحاتی نظیر کمتر یا بیشتر برای توصیف نسبت اختلاط SCC استفاده می شود لازم است درک صحیحی از منابعی داشته باشیم که SCC با آنها مقایسه می شود. مثلاً مقایسه نسبت های اختلاط مخلوط در دال مسکونی و یا پل تیردار مسطح کاملاً متفاوت خواهد بود. جدول 1-1 مثال هایی درباره اختلاط مخلوط در دو مخلوط بتن معمولی و بتن SCC را نشان می دهد. نخست باید توجه داشت که تمام مخلوط نسبت اختلاط یکسانی نخواهند داشت.
از طریق مقایسه مخلوط 1 و 2 در جدول 1-1 می توان به این تفاوتها پی برد. به همین نحو ویژگی 
سخت شدگی نظیر مقاومت فشاری بر چگونگی تعیین نسبت مخلوط تاثیر می گذارد و خصوصیات تازگی SCC و میزان عملکرد آن بر نسبت بندی موارد اثر می گذارد. بنابراین تعیین نسبت مخلوط SCC بسته به موارد استعمال و کاربرد آن متفاوت می باشد.
مخلوط سوم و چهارم نمونه های دال بتنی مخلوط و مخلوط بتن بسیار مقاوم هستند که به ترتیب برگرفته از ACI 302 راهنمای ساخت بتن دال و بتن کف بوده و ACI 363.2R راهنمای کنترل کیفیت و آزمون مقاومت بالای بتن می باشد. مقایسه صورت گرفته میان تعیین نسبت مواد این دو مخلوط با نسبت اختلاط SCC نشان می دهد که نسبت مواد SCC شباهت زیادی به بتن بسیار مقاوم دارد. در حقیقت ACI 237 بیانگر این است که SCC به دلیل دارا بودن خاصیت های تازه دارای عملکرد خوبی است. با این حال باید به خاطر داشت که میزان خواص تازه مورد نظر در SCC باتوجه به نوع کاربری می تواند بیشتر یا کمتر شود. بنابراین هنگام مقایسه نسبت اختلاط مواد در SCC و بتن معمولی باید به دو نکته توجه داشت: میزان خواص و ویژگی مورد نظر در SCC ارزیابی گردد، همچنین میزان ویژگی مورد نظر در مخلوطی که با SCC مورد مقایسه قرار می گیرد نیز اندازه گیری شود. چنانچه ویژگی مورد نظر در SCC افزایش و این ویژگی در مخلوط مورد مقایسه کاهش یابد، اختلاف در میزان اختلاط مواد بیشتر خواهد شد. 

ویژگی عملکردی

SCC نوع جدیدی از مخلوط بتن است. عملکرد کلی آن به صورت تلفیقی از توانایی بتن در ایجاد خواص مهندسی گسترده با پتانسیل بیشتر جهت ساخت و ساز و بسیار فراتر از بتن معمولی می باشد. 
این تنها کافی نیست که بگوییم مخلوط SCC روان تر از بتن معمولی است، زیرا SCC کاربردهای متفاوت داشته و بدون لرزش جایگیری می شود. از این رو اصطلاحات دیگری نیز برای تکمیل توصیف خصوصیت تازگی آن به کار می رود. این ویژگی و خصوصیات عبارتند از: توانایی پر کردن، توانایی عبور و پایداری.

• توانایی پرکردن به توانایی مخلوط برای پر کردن قالب بدون لرزش اطلاق می شود.
  
• توانایی عبور به مقاومت مخلوط در مقابل مسدود شدن اطلاق می شود چون باید از میان موانعی مانند آرماتورهای فشرده جریان یافته و عبود کند.
  
• پایداری به مقاومت مخلوط در مقابل جدا شدن می گویند که موجب افزایش آب دهی می گردد. این ویژگی های عملی عملکرد SCC را در کاربری های مشخص بیان می کند که از طریق خصوصیات رئولوژیکی (سیال شناسی) ماده، تنش تسلیم و ویسکوزیته پلاستیکی حمایت می شود.

تنش تسلیم در مخلوط، به نیروی مورد نیاز برای شروع جریان در مخلوط اطلاق می شود درحالی که ویسکوزیته پلاستیک به مقاومت داخلی مخلوط در مقابل جریان یا همان چسبندگی گفته می شود. 

باید توجه داشت که ویژگی سخت شدگی SCC متفاوت از بتن عادی است. بررسی های عملی گسترده ای بر روی خواص سخت شدگی SCC انجام شد که نشان می دهد خواص سخت شدگی با مقاومت فشاری و خصوصیات مکانیکی و پایداری ایجاد می شود. در حقیقت SCC روان تر از بتن معمولی است و عامل ایجاد آن ویژگی سخت شدگی بتن نیست. بنابراین یک خصوصیت SCC که ممکن است بر خواص سختی آن تاثیر بگذارد پایداری مخلوط است. ناپایداری بیش از هر چیز بر پیوند فولاد آرماتور و دوام آن اثر می گذارد.
SCC یک تکنولوژی در زمینه توسعه بتن است و اساساً از مواد مشابهی همانند بتن معمولی استفاده می شود. تفاوت اصلی بین SCC و بتن معمولی خصوصیت تازگی آن است، با این خصوصیت جدید مشخص در SCC باید فعل و انفعالات بین مواد را بشناسیم و روش های جدید نوآوری را برای کنترل تولید SCC گسترش دهیم. در این زمینه تحقیقات فراوانی انجام شده است. شروع شناخت SCC در دهه 1980 بوده، مطمئناً پیشرفت های جدید برای کاربر، بیشتر مورد نیاز است. اما سطح آگاهی از تولید و عملکرد SCC اکنون در نقطه ای قرار دارد که صنعت می تواند این تکنولوژی را در مبناهای روزانه مورد استفاده قرار دهد. اسناد، مدارک و مقالات زیادی در این زمینه منتشر شده که از آنها در تالیف این کتاب استفاده شده است. نویسنده امیدوار است که ارائه این اطلاعات در تلفیق با مفاهیم جدید برای کاربران بتن و بر پایه اعتماد، مورد استفاده قرار گیرد.

مزایا و محدودیت های SCC

آموزش بازاریابی و فروش، اصولاً تفاوت بین ویژگی ها  و مزایای یک محصول یا تکنولوژی را مطرح می کند. ویژگی، توصیفی است از آنچه تکنولوژی انجام می دهد، در حالی که مزیت توصیف این است که چگونه یک ویژگی برای یک کاربر مفید است. با این حال تمام مزایا اهمیت یا ارزش یکسانی ندارند، بعضی از مزایا به راحتی و با اندک تلاشی حاصل می شوند مانند دریافت یک هدیه از طرف بستگان، درحالی که بعضی دیگر از مزایا مانند مزیت بهبود در سلامت نیازمند تمرینات منظم و ورزش است. هر مزیتی خواه به کسی اهداء شود و خواه با سعی و تلاش کسب شود، نیازمند وجود کسی است که بتواند امتیازات را از درون این مزایا بیرون بکشد. به عنوان مثال وقتی فردی هدیه ای از طرف بستگان دریافت می کند، این هدیه یک مزیت است، چنانچه این فرد هدیه را باز نکند این مزیت در هدیه پنهان باقی می ماند و هرگز تبدیل به امتیاز نمی شود (تبدیل امتیازات بالقوه به بالفعل). ویژگی فوق روان بودن و خود متراکم بودن SCC، یک مزیت نهفته برای کاربر نهایی است و مجری باید تلاش هایی را در زمینه ایجاد تغییر در تولیدات قدیمی و نیز تمرین و انجام بتن ریزی به کار گیرد. همچنین باید طرح هایی را جهت بیرون کشیدن امتیازها از این مزایا ارائه دهد. در این بخش در مورد مزایای نهفته در SCC بحث خواهد شد. همچنین مروری خواهیم داشت بر مزایای به دست آمده از مطالعه موارد واقعی که SCC در آنها بکار رفته است.

مانند هر تکنولوژی دیگر، شرایط و محدودیت هایی در استفاده از SCC وجود دارد که مورد توجه قرار خواهد گرفت.

مزایای SCC

برای دستیابی به مزایای SCC باید شناخت صریح و روشنی از ویژگی های SCC داشت. آگاهی و شناخت اولیه از مزایای عملی موجب می شود تا مجریان با سرعت بیشتری به جزئیات تکنیکی و ویژگی های SCC دست یابند. بعضی از مزایای SCC به عنوان فرصت هایی معرفی و ارائه شده است.
لیست زیر شامل مجموعه تعدیل یافته ای از این مزایا می باشد که از منابع بسیاری در این زمینه استفاده شده است:

• کاهش منابع انسانی مورد نیاز برای بتن ریزی
  
• بالا بردن کیفیت زیبایی شناسی و کیفیت بتن ریزی در محل
  
• تسریع در ساخت و ساز
  
• تسهیل بتن ریزی و تراکم در موقعیت های مشکل به واسطه محدودیت دسترسی به علت وجود اجزاء قالب بندی و آرماتور
  
• گسترش استفاده از کاربردهای رقابتی معماری
  
• کاهش نیاز به تجهیزاتی مانند سیستم های ارتعاش دهنده و در بعضی مواقع پمپ های بتنی
  
• کوتاه شدن زمان تحویل (توسعه سرعت بهره وری)
  
• کاهش وصله کاری
  
• بهبود نازک کاری
  
• بهبود شرایط عملی برای کارگزان که نتایج زیر را در بر خواهد داشت:
  * بهبود نحوه حمایت از کارگران                   * کاهش غیبت کارمندان
  
• توسعه ایمنی
  * کاهش تعداد کارگزانی که هنگام بتن ریزی و تراکم روی دیوار فعالیت دارند.
  * کاهش خطرات برق گرفتگی و یا فرار شیلنگ باد که برای ایجاد ویبره استفاده می شود.

سه مزیت اصلی SCC برای پروژه های ساخت درجا عبارتند از:

• سهولت در بتن ریزی با دسترسی محدود
  
• کیفیت بهتر در محل
  
• زیبایی شناسی

مزایای تولید کنندگان بتن پیش ساخته

به سه دلیل صنعت بتن پیش ساخته (نسبت به بتن ریخت درجا) بصورت کامل تر از کاربرد SCC استقبال نموده است:
اولاً، تعداد نسبت های ترکیب متفاوت که روزانه تولید می شود محدود است (افزایش تکرار)، بنابراین کنترل کیفیت را نسبتاً ساده تر می سازد.
ثانیاً، نسبت بندی مخلوط های معمولی به کار رفته در تولید پیش ساخته / پیش تنیده به نحوی است که خیلی زود به بهبود مقاومت فشاری دست می یابند، بنابراین افزایش هزینه نسبی مواد برای تولید مخلوط SCC به اندازه سایر بخش ها بالا نیست. 
ثالثاً، در اکثر موارد، تولید کننده پیش ساخته از مزایای تولید کننده بتن و پیمانکار و مجری برخوردار است.
در این فرآیند اکثر مزایای SCC به صورت داخلی به دست می آید و افزایش هزینه برای SCC تنها ناشی از افزایش هزینه های مواد است که توجیه آن را ساده تر می کند.

مزایای مختص به تولید کنندگان بتن آماده

یک تولید کننده بتن آماده می تواند با استفاده از SCC در روش های ذیل از مزایای این بتن بهره مند گردد:

• استفاده از تجهیزات پیشرفته
  
• کاهش فرسودگی دستگاه
  
• ارائه یک پیشنهاد جدید با ارزش افزوده برای مشتریان

آیا SCC می تواند هزینه های مربوط به تولید کنندگان بتن آماده را کاهش دهد؟ در بخش استفاده از تجهیزات پیشرفته ممکن است یک فرصت وجود داشته باشد. در گفتگو با تعدادی از تولید کنندگان بتن، موضوع استفاده از تجهیزات پیشرفته و زمان تردد کامیون به عنوان یک شاخص کلیدی عملکرد (KPI) به اکثر شرکت ها اطلاع رسانی شد. در زمان گفتگوی این مباحث، شاخص هزینه زمانی برای کامیون های حمل بتن آماده بین 50/0 تا 2 دلار در هر دقیقه بوده است. SCC می تواند بر روی این هزینه (در مورد یک کامیون) به دو روش تاثیر بگذارد. نخست زمانی که بتن خود می تواند از کامیون تخلیه شود و دوم به خاطر اینکه SCC به پیمانکار اجازه می دهد تا با سرعت بیشتری بتن ریزی کند. بدین وسیله کامیون با سرعت بیشتر و در زمان کمتری بار خود را تخلیه می کند. میزان این امتیاز متغیر است و به خود پروژه بستگی دارد.
به عنوان مثال در بتن ریزی یک دال مسکونی معمول با SCC، زمانی را که در آن کامیون می تواند بار خود را تخلیه کند توسط پیمانکار تعیین نمی شود (با فرض یک سطح دال نسبتاً باز). کامیون می تواند کاملاً به سطح دال نزدیک شود و بار را تخلیه کند. اما در مواردی از قبیل بتن ریزی ستون ها که از جرثقیل و باکت استفاده می شود، خود پیمانکار می تواند تعیین کننده میزان تخلیه بتن باشد، در نتیجه وی (پیمانکار) می تواند شاهد زمان صرفه جویی شده به علت تخلیه سریع بتن از بیل مکانیکی و همچنین حذف لزوم ویبراسیون باشد. در هر دو مورد زمان تخلیه کامیون کاهش می یابد. اما میزان اندازه آن متفاوت است. با این وجود برای تحقق این صرفه جویی، تولید کننده باید به ارزیابی و تغییر کلیه فعالیت های هماهنگی برای ارائه خدمات SCC بپردازد.
یک برآورد نشان می دهد که کاربر SCC می تواند میزان بتن ریزی را از 25 تا 35 متر مکعب در هر ساعت به 50 تا 315 مترمکعب در هر ساعت افزایش دهد (بسته به پروژه و تکنیک های بتن ریزی به کار رفته)، برای تولید کننده بتن SCC این امکان برای تخلیه 5/5 تا 35 کامیون در هر ساعت است، در حالی که این میزان برای بتن معمولی 3 تا 5/3 کامیون در هر ساعت می باشد. این می تواند یک فرآیند تاکتیکی کاملاً متفاوت را (در مقایسه با آنچه که هم اکنون در حال انجام است) ایجاد کند.

محدودیت های SCC

همانند هر فناوری دیگری، محدودیت هایی برای کاربرد SCC وجود دارد، این محدودیت ها می توانند به دو روش طبقه بندی شوند: محدودیت های سازمانی و پروژه ای، محدودیت های پروژه ای به محدودیت ها با ماهیت اقتصادی یا تکنیکی اشاره دارد و محور محدودیت های سازمانی مشخصاً براساس توانایی تولید کننده بتن، پیمانکار و یا ارزیاب، جهت کاربرد موثر تکنولوژی SCC در فرآیند ساخت بتن می باشد.

محدودیت های پروژه

SCC دارای سیالیت بالایی است، بنابراین پروژه هایی که لازم است بتن بلافاصله وزن خود را پوشش دهد و یا پروژه هایی که نیازمند حفظ شیب زیادی هستند از کاربرد SCC سودی نخواهند برد.
مثال های زیر این محدودیت ها را به روشنی شرح می دهد:

مثال 1:

حوزه هایی که لازم است بتن چندین شیب را حفظ کند نمونه ای از محدودیت کاربرد SCC است. بیل برگ و دیگران به سه نمونه پروژه ساخت پل اشاره می کنند که از SCC برای ساخت کل سازه استفاده شده است، از جمله عرضه پل. در مورد دو پل، عرضه نیازمند یک شیب 5/2 درصدی است. درحالی که در دیگری شیب 4 درصدی لازم است. مخلوط اصلی برای پروژه های مورد نظر 650 میلی متر (26 اینچ) جریان اسلامپ است. اگر چه مرجع بیان نمی کند که چه میزان جریان اسلامپی در بتن به کار رفته در عرشه وجود دارد و می گوید که مقدار آن پایین تر است، به صورت فرضی بتنی است که قادربه حفظ شیب لازم باشد. جریان اسلامپی، محدود به یک میزان ماکزیمم مشخص، جهت حفظ شیب لازم در پروژه ها می باشد. بایستی به این نکته اشاره کرد که مخلوط SCC به کار ر��ته در یک سطح شیب دار برای واکنش به ارتعاش باید مورد آزمون قرار گیرد. به خصوص سطحی از ارتعاش که در محل ساخت معمول است. ارتعاش باعث می شود تا عملکرد مخلوط، تنش تسلیم را کاهش دهد، در نتیجه ارتعاش موجب ایجاد خمش در مخلوط می گردد.

مثال 2:

در ساخت اکثر استادیوم های ورزشی، سکوی صندلی های پیش ساخته مورد استفاده قرار می گیرد. در اکثر نمونه ها، این سکوها در قالب ریخته می شوند. بخش عمودی به صورت کامل قالب بندی و قسمت افقی در کف و کناره ها قالب بندی شده است و قسمت فوقانی باز است. مطابق تصویر زیر اگر یک ترکیب بتنی بسیار سیال در بخش قالب گیری عمودی ریخته شود بتن از مقطع افقی باز، بیرون می ریزد. روشی که این مشکل را برطرف می کند، استفاده از یک مخلوط با حفظ زمان کارایی کنترل شده است، طوری که به سرعت و به قدر کفایت سفت شود تا فرآیند بتن ریزی با هماهنگی صورت گیرد. اگر این تعادل حاصل نشود، مخلوط SCC بسیار سیال در مقطع افقی باز، باقی نمی ماند، در نتیجه یک راه حل مناسب فراهم نخواهد شد. روش دیگر برای رفع این محدودیت بستن کامل رویه های باز و ریختن کل قطعه است.

یک الگوی کلی از سکوی استادیوم

محدودیت های سازمانی

محدودیت های سازمانی شامل محدودیت های تولید کننده بتن، پیمانکار و یا ارزیاب می باشد. بعضی از تولید کنندگان بتن ممکن است با عدم توانایی جهت تولید پیوسته بتن SCC با کیفیت، مواجه شوند. این محدودیت ها ناشی از فقدان تمایل یا گرایش نمی باشد بلکه به علت وجود محدودیت بیشتر در زمان، تجهیزات و منابع ضروری برای اجرای کامل SCC و یا هر فن آوری با عملکرد بالا می باشد.
برای مثال آیا تجهیزات کافی برای کنترل رطوبت و سیالیت وجود دارد؟
علاوه بر این زمانی که SCC مورد استفاده قرار می گیرد، حوزه هایی از قبیل کنترل کیفیت، بهبود مخلوط و یا تدارکات تولید، نیازمند اصلاح یا توسعه منابع می باشند؟ آیا تولید کننده تمایل به سرمایه گذاری منابع برای ایجاد این اصلاحات را دارد؟ یک تولید کننده بتن باید به SCC متعهد باشد، زیرا استفاده از آن موجب ایجاد موفقیت پایدار خواهد شد. تعهد به زمان تخصیص یافته برای بازنگری تجهیزات، تحقیقات مربوط به مصالح، بهبود مخلوط، آموزش پرسنل و کنترل کیفیت، لازم است. 
محدودیت دیگر حمل بتن، ماهیت سیالیت مخلوط SCC است. اکثر کامیون های میکسر که برای مخلوط کردن ملات استفاده می شود، درب ندارند که دریچه تخلیه را ببندند، پس چنانچه کامیون ماکزیمم ظرفیت خود را بارگیری کند به علت خاصیت سیال بودن، مخلوط از پشت کامیون بیرون می ریزد، به خصوص در مناطق تپه ای. در این مورد کامیون ها احتمالاً باید تا سطح مینیمم بارگیری شوند که بر زمان لجستیک و نیز مزایای بهره برداری از ناوگان حمل (قبلاً نیز ذکر شد) تاثیر می گذارد.
این موارد باید از سوی تولید کننده بتن در طی مراحل برنامه ریزی پروژه در نظر گرفته شود. یک راه حل در مورد این محدودیت آخر، بارگیری میکسر تا حد معقول می باشد و افزودن HRWR در محل است که آن را به حد انطباق مناسب SCC می رساند و این نیازمند استقرار یک منبع متخصص تمام وقت در محل کار برای انجام تعیین مقدار افزودنی ها می باشد.
محدودیت سازمانی نیز برای پیمانکاران بتن وجود دارد. SCC باید به عنوان ابزار جدید مورد استفاده قرار گیرد. برای انجام این کار، ارائه طراحی پویا به خصوص برای کاربر تازه کار ضروری می باشد. برای مثال پروژه ای را در نظر بگیرید که یک اسلامپ 200 میلی متر (8 اینچ) بطور معمول مورد استفاده قرار می دهد و سپس این فرض را مطرح کنید پیمانکار تصمیم به استفاده از یک اسلامپ 50 میلی متر (2 اینچ) دارد (فقط به دلیل تمایل خودش نه دلیل دیگری). بلافاصله فرد متوجه می شود که فرآیند مربوط به کاربرد نیروی کار، تجهیزات، زمان بندی و غیره نیازمند تغییر است. در این مورد اگر فرد قصد جایگزینی یک مخلوط SCC با سیالیت بالا برای مخلوط اسلامپ 200 میلی متر (8 اینچ) را داشته باشد، روش ها و تکنیک های بتن ریزی و پرداخت باید اصلاح شوند تا فرد بتواند از مزایای بتن SCC برخوردار شود. اگر فردی با استفاده از SCC پروژه را اجرا کند و در مورد نحوه بهره مندی از مزایای این مخلوط (به صورت فنی و اقتصادی) طرحی نداشته باشد، مزایای حاصله به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. زیرا فقدان تدارکات و آماده سازی یک فاکتور، محدود کننده است.
محدودیت هایی که مشخص شدند، دردسر ساز نبوده یا رفع آنها دشوار نیست. با این وجود آنها باید آگاهانه از سوی تولید کننده و پیمانکار قبل از شروع یک برنامه مدنظر قرار گیرند. فلبه بر این محدودیت های اصلی باعث تقویت پتانسیل موفقیت آینده برای اجرای فناوری SCC خواهد شد.