وب سایت رسمی کلینیک بتن ایران (مهندسین مشاور مهرازان پایدار):
محققان همواره به دنبال راهکارهای کاهش تولید کربن در محیط زیست در صنعت بتن هستند. حدود 4.5 درصد از دی اکسید کربن تولید شده به دست بشر، حاصل فعالیت صنایع تولید بتن است.
پیش از این مطالعات دیگری در خصوص ادغام پلاستیک و بتن انجام گرفته است که موفقیت آمیز نبوده‌اند. اما محققان MIT دریافتن قرارگرفتن پلاستیک در برابر تشعشعات گاما موجب افزایش استحکام آن می‌شود. سپس این پلاستیک به صورت پودر درآمده و با سیمان مخلوط می‌شود. استحکام بتنی که با استفاده از این شیوه به دست می‌آید، در مقایسه با بتن عادی 20 درصد بیشتر است.
محققان با بررسی بتن به دست آمده از این شیوه با استفاده از میکروسکوپ های الکترونی و اشعه X دریافتند با استفاده از پودر پلاستیک ساختار کریستالی بتن اساسا دستخوش تغییر شده و چگالی آن افزایش یافته است. همچنین در این بررسی‌ها معلوم شد پودر پلاستیک مورد استفاده در این فرآیند فاقد هرگونه خاصیت رادیواکتیو است.
در این تحقیقات معلوم شد هرچه میزان پودر پلاستیک بیشتر باشد، استحکام بتن نیز بیشتر است. با وجود این برای تعیین مناسب‌ترین نسبت پلاستیک و سیمان برای دستیابی به حداکثر استحکام، مطالعات بیشتری لازم است.
با وجود این که پودر پلاستیک مورد استفاده در تولید بتن در حدود 1.5 درصد از مواد اولیه مورد نیاز را تشکیل می‌دهد، استفاده از این شیوه در مقیاس جهانی می‌تواند تاثیر چشمگیری در میزان تولید کربن و کاهش زباله‌دانی‌های پلاستیک برجای بگذارد.