نتایج آزمون بتن؛ اندازه گیری و تفسیر آن ها
تکنیک های اندازه گیری همراه با آزمایش های بارگذاری در محل معمولا ساده می باشند و محدود به شکست و عرض ترک احتمالی هستند. گاهی، نتایج دقیق تر با توجه به کرنش و تقسیم تنش از آزمایش بار خواسته می شود. یا نظارت بلند مدت رفتار سازه تحت شرایط کاری شروری می شود. تکنیک های اندازه گیری استفاده شده در اینجا بسیار پیچیده خواهد شد و به صورت جدا در زیر توضیح داده می شوند.
بررسی و تاثیر نتایج بر آزمون بتن
آزمایش های پایه ای در محل بر اندازه گیری خیز استوارند و معمولا به وسیله ابزارهای اندازه گیری مدرج مکانیکی درست می شوند که باید به تکیه گاهی مستقل و محکم بسته شوند. اگر داربست برای این منظور استفاده شده است باید احتیاط لازم در قرائت شود که مبادا وزن قرائت کننده بر روی داربست باعث خرابی شود. هر چند که استفاده همزمان اندازه گیر مدرج و حسگر جابه جایی توانایی بصری در محل با ورود به سیستم کامل اطلاعات جابجایی های آزمایش بار را برای بازیابی، انجام فرآیندهای بعدی و همچنین ارائه آنها ممکن می سازد،اما با این وجود اندازه گیر مدرج معمولا به حسگرهای الکتریکی یا دیجیتالی انتقال الکتریکی ترجیح داده می شود زیرا همواره یک بررسی تصویری سریع از پیشرفت آزمایش بارگذاری ضروری می باشد. ابزار اندازه گیری معمولا روی نقاط میانی و 4/1، برای بررسی تقارن رفتار عضو مورد نظر قرار داده می شود.
شکل 6-11 موقعیت سنج
اگر عرض عضو کمتر از mm150 باشد تنها یک اندازه گیر آن کافی است ولی برای اعضا با عرض بیشتر، یک جفت اندازه گیر همان طور که در شکل 6-11 می بینید باید استفاده شود. انتخاب اندازه گیج بر مسیر مورد انتظار بستگی دارد. همچنین توصیه نمی شود گیج ها در حین بارگذاری بازخوانی شوند. گیج ها باید طوری قرار داده شوند که با کمترین ریسک برای کارکنان به راحتی خوانده شده و بنابراین شانس خرابی در حین آزمایش بسیار پایین باشد گاهی برای این منظور می تواند تلسکوپ ها نیز مناسب باشند. قرائت باید در تمام مراحل افزایش در چرخه آزمایش انجام دماها در هر مرحله مورد ملاحظه قرار گرفته شود. دقت اندازه گیری mm1/0± در حیطه mm 50-6 عموما با گیج مدرج ممکن است و در جایی که شامل بارهای نگه داشته شده باشد، برای احتیاط یک سیستم اندازه گیری کمکی در موقعی که تصادفا گیج از کار افتاد لازم می باشد.
این عموما کمتر حساس می باشد و تعدیل نسبی به تعدادی داده مناسب، ساده ترین روش در تمام موارد می باشد. اگر خمش پیش بینی شده بزرگتر از چیزی که گیج مکانیکی توان تطبیقش را داشته، باشد تکنیک های استاندارد نقشه برداری می تواند استفاده شود که در آن مقیاس ها به المان آزمایش چسبیده و توسط تراز دیده می شود. این مزایای ایمنی را دارد. ولی لبزار نباید به ساختمان تحت آزمایش تکیه داده شود که باعث مشکلاتی می شود. دقت پیش بینی شده به طور گسترده ای متفاوت ست اما ممکن است تحت شرایط معمولی mm 5/1± باشد. شیکرت همچنین استفاده از لیزر هولوگرافی را برای اندازه گیری خمش از راه دور توضیح داده است.
ممکن است گاهی اندازه گیری عرض ترک مورد نیاز باشد و این معمولا با تلسکوپ مورد استفاده دستی محاسبه می شود. دستگاه توسط باتری شارژ می شود و برخلاف سطح بتن و روی ترک نگه داشته می شود. ترک توسط یک لامپ کوچک داخلی روشن می شود و عرض ترک بزرگ نمایی شده توسط مقایسه با درجه بندی مقیاس که توسط عدسی دوربین قابل رویت خواهد بود محاسبه می شود. یک مقیاس معمولی هم می تواند برای کمک به اندازه گیری عرض ترک استفاده شود.
ترک های حاضر و یا در حال پیشرفت می بایست توسط مداد و یا خودکار رنگی روی سطح با علامت گذاری در هر مرحله ای از بار ردیابی شوند. همچنین قرائت های عرض ترک باید در موقعیت های ثابت و بر روی ترک های مناسب در هر مرحله گرفته شود. شناخت تصویری رشد ترک ممکن است توسط دوغاب آهک سطحی انجام شود.
ارزیابی نتایج غالبا مقایسه آسان خمش های دیده دشه و یا عرض ترک با اندازه های محدود خواهد بود که اخیرا مورد توافق طرفین بوده است برای این موضوع توصیه هایی در مقالات کلینیک بتن ایران آورده شده است. تاثیرات تقسیم بار معمولا در تعیین آزمایش بار مورد بررسی قرار می گرفت، بنابراین فاکتور اصلی که به صورت فوق العاده باید بررسی شود حرارت است. ممکن است تغییرات اساسی در تقسیم فشار بین یک عضو و یا سازه در تابستان و زمستان شود و دمای تفاضلی در طول عضوی همچون تیر سقف ممکن است باعث خمش قابل ملاحظه ای شود.
گاهی مواقع ممکن است با نصب جای حرکت برای سازه و برای حیطه دمایی این مشکل را جبران کنیم. همین طور که قبلا گفته شد، نمودار امتحان بار به خمش می تواند اطلاعات سودمندی را در مورد رفتار عضو تحت آزمایش به ما بدهد. یک نمودار نوعی برای تیر در شکل 6-14 نمایش داده شده که تاثیرات خزش در طول دوره تحمل بار و بازگشت دیده می شود.
شکل 6-14 نمودار نتیجه ازمایش بارگذاری
همین طور که بهبود کامل و فوری نیاز نیست، بعضی رفتار غیرخطی زیر بار مانده انتظار می رود. اما هرگونه علامت غیرخطی در زمان اجرای بار، به غیر از آن که به محکم سازی مشخص شده و خرابی غیرسازه ای پایان کارها به نشانه نزدیکی شکست می توان یاد کرد. در مقایسه با (شکل 6-2) ممکن است سودمند باشد اما برای عضو مستحکم، خطر شکست کم می شود و برای نگهدا��تن مقاومت نیاز به تجربه است.
ضریب اطمینان، محدودیت ها و کاربردها
ضریب اطمینان آزمایش های بارگذاری در محل به مطلوبیت آماده سازی کهر به سبب رهایی از موانع ناخواسته، درستی اجرای باربر عضو، تهیه داده درست برای اندازه گیری خمش و توجه فوق العاده به تاثیرات دمایی بستگی دارد. اگر این الزامات رویت شد، آزمایش های کوتاه مدت یک دلالت مطمئن از رفتار عضو یا ساختمان زیر آزمایش بار ارائه می کند که توسط نمودارهای آزمون بار به خمش فراهم می شود. به همان نسبت که اندازه های دقیق خمش فراهم می شود. پایان کارها یا پایان موانع برای طراحی گاهی می توانند باعث کاهش خمش ها نسبت به نتایج محاسبات شوند البته وجود این خاصیت ها دائمی و مهم نیست.
مهم است بدانیم که شناختن یک آزمایش از این نمونه تنها رفتار تحت بار مشخص در زمانی معین را ثابت می کند. رفتار تحت بارهای بیشتر تنها می تواند فرضی باشد و با در نظر گرفتن ایمنی با توجه به شکست می تواند بدست آید. انتخاب سح آزمایش بار باید در اکثر موارد توافقی بین قابلیت استفاده از عضو آزمایش و نمایش قابلیت تحمل بار کافی باشد. اگر هرگونه امکان تخریب بعدی مقاومت مواد باشد، باید در تشخیص آزمایش بار و هرگونه تصمیم براساس نتایج شناخته شود.
برای آزمایش های کوتاه مدت ثابت تجهیزات ساده خواهد بود، اما برای آزمایش های بلند مدت و یا دینامیکی وسایل اندازه گیری باید به دقت مخصوصا محل کنترل کرنش ها انتخاب شوند. گیج ها ممکن است برای آسیب های فیزیکی، خرابی، دما و بی ثباتی الکتریکی، قابل اطمینان باشند و همچنین باید با توجه به سطوح کرنش و جهت گیری های پیش بینی شده انتخاب و جاسازی شوند، همین طور که طول های گیج و دقت های ممکن باید به دقت انتخاب شوند.
هزینه و عدم تناسب مهم ترین معایب آزمایش بار داخلی می باشند، اما مهم تر از اینها محاسن نمایش توانایی نگهداری بار لازم می باشد. کاربردها گرایش به تمرکز بر سازه های مهم و یا حساس دارند و همچنین برای جاهایی که کمبود اطلاعات مانع محاسبات مقاومت می شود. نیاز به آزمایش های بار داخلی اغلب در شرایط زیر می باشد:
- خرابی ساختمان، به علت از هم پاشیدگی مصالح و یا آسیب فیزیکی.
- سازه هایی که با کیفیت پایین و براساس ساخت و ساز عمومی انجام شده و فاقد استاندارد است.
- تغییر یا اصلاح سازه ای که باعث افزایش بار شده است. وقتی نقشه ها برای سازه های حاضر قابل اجرا نباشد آنالیز گاهی غیرممکن می شود ولی در موارد دیگر، حاشیه ناکافی روی طراحی اندازه های اصلی وجود دارد.
- اثبات اجرای دنباله تعمیرات که از لحاظ سیاسی در مورد ساختمان های عمومی مثل مدرسه ها، سالن ها و یا مکان های عمومی دیگر ضروری باشد.
در بسیاری موارد، از متدهای شیمیایی، غیرمخرب یا تا حدودی مخرب به عنوان مقدمه آزمایش بار برای تایید نیاز به چنین آزمایش هایی استفاده شده و همچنین برای تعیین خاصیت های قابل مقایسه اعضا نیز استفاده می شود. هرچند تخمین های مقاومت نهایی سازه ای در موارد تخریب مصالح و یا کیفیت مشکوک ساختمان امکان پذیر می باشد. یک آزمایش بار داخلی طراحی و اجرا شده، اطلاعات قابل توجهی از رفتار رضایت بخش بارهای کار شده به ما می دهد.
نظارت بلندمدت رفتار تحت شرایط سرویس تنها در صورت شک زیاد در اجرای آینده یا تغییراتی بسته به زمان انتظار رود، ضروری به نظر می رسد. اگر تخریب پیش بینی شود، بارگذاری ها نامطمئن باشد و یا آزمایش بار عملی نباشد و یا کمبودی در تخمین مقاومت براساس متدهای دیگر باشد، این نظارت ها انجام می شود. امیدواریم مقاله اندازه گیری و تفسیر نتایج آزمون بتن برای شما مفید بوده باشد.
ارزیابی آزمایش بتن
شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر از دیگر مقالات ما بازدید نمایید: