مصالح بکار رفته در درزهای بتن
مصالح متعددی در محل تشکیل درزها در دالهای بتنی بکار برده می شوند که رایج ترین آنها عبارتند از :
صفحه انعطاف پذیر :
صفحه انعطاف پذیر یک صفحه الیافی تراکم پذیر و قابل انعطاف مانند فلکس سل می باشد. این ماده ارزان قیمت است و بشکل نوارهای از پیش بریده شده با ارتفاع مورد نظر بوده و بسادگی قابل تهیه از فروشگاه های مصالح ساختمانی است. از این صفحه خصوصاً در ساخت درزهای انبساط استفاده می شود. این نوارها در اندازه های تیپ و به ضخامت 25mm ، 20 mm ، 12mm برحسب اندازه درز انتخاب می شوند. پهنای درز نباید از 30mm بیشتر باشد.
شاخکها :
شاخکها آرماتورهای فولادی بطول 400-600 mm ، قطر 20-32 mm و تنش تسلیم
Fy=2500 kg/cm2 می باشند.
انواع درزگیر بتن
سه نوع درزگیر موجود می باشد :
- درزگیری که بصورت گرم ریخته می شود، و معمولاً با منشاء قیری است. این نوع درزگیر امروزه به اندازه گذشته مصرف نمی شود.
- درزگیرهایی که بصورت سرد بکار برده می شوند، که در اکثر موارد شامل مخلوط دو جزیی پلی سولفید به همراه رزین و یک ماده کمکی بعمل آوری بتن است، و معمولاً محل درز توسط یک تفنگ حاوی چسب یا بتونه پر می شود و روی آن توسط کاردک بتونه گیر صاف می شود. امروزه این نوع درزگیر بیشترین کاربرد را دارد.
- مواد الاستومری پیش ساخته (لاستیک طبیعی یا مصنوعی)- این مواد گران قیمت هستند، و
می بایست با فشار در محل درز که قبلاً کاملاً تمیز شده و بخوبی روغنکاری شد جاسازی شوند.
درزگیرهای بتن در ظروفی با اندازه های مختلف بر حسب مورد مصرف ارائه می شوند، و هر درزگیر برای مورد خاص خود بکار می رود. در صورتی که در مشخصات پروژه درزگیر خاصی معرفی نشده باشد، می توان از راهنمایی سازندگان مصالح ساختمانی برای انتخاب مناسب ترین درزگیر استفاده کرد.
- درزگیرها به درز خشک بهتر می چسبند و در 24 ساعت اول مصرف نباید رفت و آمدی رویشان صورت گیرد. برای این منظور می توان روی درز را با یک پوشش موقت جهت اجتناب از عبور و مرور روی آن پوشاند.