بتنریزی در مناطق با آب و هوای گرم
بتنریزی در مناطقِ دارای آب و هوای گرم دارای خطرها و ریسکهای مختلف است. هم چنین بایستی اقدامات خاصی در در هنگام بتنریزی در مناطق گرم صورت بگیرد. بدون کیورینگ و مراقبت مناسبت، بتن ممکن است که مقاومتش را از دست بدهد و دچار شکستگی و یا جمع شدگی بشود. همچنین ممکن است سرعت گیرش بتن بالا برود، که این موضوع هم در نهایت مشکلات زیادی برای آن ایجاد خواهد کرد.
اگر دمای هوای منطقهی مورد نظر بین 23 تا 37 درجهی سانتی گراد (75 تا 100 درجهی فارنهایت) باشد، احتمالاً بتن دچار مشکل خواهد شد. شرایط دیگری که میتواند باعث بدتر شدن اوضاع برای بتن شود، درصد پایین رطوبت و وزش بادهای پرسرعت میباشد. همگی اینها شرایطی برای بتن ایجاد میکنند که میتواند بتن را دچار مشکلات جدی نماید.
راههای مختلفی برای خنک کردن و پایین آوردن دمای بتن وجود دارد. یکی از بهترین و به صرفه ترین راهها، سرد کردن سنگدانهها میباشد. سنگدانه به راحتی و به وسیلهی پاشیدن آب بر روی آنها میتوانند خنک شوند؛ در واقع تبخیر آب پاشیده شده بر روی آنها، باعث پایین رفتن دمای آنها میشود. دیگر روشهای خنک کردن بتن، شامل استفاده از یخ و یا تزریق نیتروژن مایع به داخل میکسر میباشد. البته هر دوی این روشها هزینهی بیشتری دارند. همچنین با استفاده از پوششهای مخصوص میتوان بتن را از وزش بادها و خشک شدن سریع حفظ کرد.
بتنریزی در مناطق با آب و هوای سرد
اگر دمای بتن تازه 12 درجه سانتی گراد (55 درجه فارنهایت) و بیشتر است و یا دمای محیط محل بتن ریزی 12 درجهی سانتی گراد و بیشتر است، بتن دچار مشکلی نخواهد شد. بهترین دما برای گیرش و کیورینگ بتن 21 درجهی سانتی گراد (70 درجه فارنهایت) میباشد و معمولاً حدود شش ساعت طول میکشد. اما اگر دمای هوا و دمای بتن کمتر از این مقادیر ذکر شده باشد، گیرش بتن کند میشود و تا 14 ساعت هم میرسد؛ که این موضوع میتواند مشکلات مختلفی را برای بتن پدید آورد.
اصلیترین و بهترین راه برای مقابله با مشکلاتی که دمای پایین برای بتن به وجود میآورد، این است که بتن را گرم کرده و آن را گرم نگاه داریم. با استفاده از مواد و افزودنیهای مخصوص یا سیمان ویژه، میتوان دمای داخلی بتن را افزایش داد. همچنین افزودنیهای تندگیرکننده نیز دمای بتن را بالا میبرند. هم چنین میتوان محیط را به وسیله چادر سرپوشیده کرد یا با استفاده از پتوهای مخصوص، بتن را گرم نگه داشت. خیلی مهم و اساسی است که در بتنریزی در مناطق سرد، از افزودنیهای هوازا برای بتن استفاده شود. پیش از بتنریزی نیز باید مطمئن شد که بیس و زمینی که روی آن بتنریزی صورت میگیرد، یخ زده و منجمد نباشد؛ و اگر این گونه بود، این یخ زدگی بایستی مرتفع گردد. دمای بتن برای رسیدن به بهترین درجهی مقاومت و دوام، بایستی بر روی 21 درجهی سانتی گراد نگه داشته شود. هم چنین نبایستی از افزودنیهای ضد یخ بتن یا فوق روان کننده های بتن زودگیر برای پایین آوردن نقطهی انجماد آب در بتن استفاده کرد.