چک لیست استاندارد اجرایی – تنظیف و ترمیم بتن در دامنه 85 درصد مقاومت فشاری طراحی |
تجهیزات مورد نیاز | - تجهیزات سند بلاستینگ
- وایر براش مکانیکی و دستی
- جک همر مکانیکی
- قلم برش بتن دستی
- کمپروسور باد و بلوور
- دستگاه فرز برقی ، برش و سایش بتن
- مته و دریل
- دستگاه و پمپ تزریق مواد 2 جزئی - اپوکسی
- ماله تخت و برس
- تجهیزات شات کریت
- پوشش های محافظ، عینک، دستکش و کلاه
|
مواد مورد نیاز | - چسب بتن پایه لاتکس
- گروت پایه سیمانی
- ترمیم کننده پایه سیمانی الیاف دار
- چسب بتن 2 جزئی اپوکسی
- رزین 2 جزئی اپوکسی
- ترمیم کننده 3 جزئی اپوکسی
|
روش انجام عملیات | 1- در نقاطی که خوردگی بتن وجود دارد ، سطح شن نما و یا متورق گردیده شکل هندسی با زوایای مشخص محاط می شود. 2- مانند لکه گیری آسفالت لبه ها به صورت قائم با کمی زاویه به داخل تا بتن بکر تراشیده می شود. سطحهای زیاد و دارای شیرابه با سند بلاست یا وایر براش تنظیف می گردد. 3- در صورتی که شبکه آرماتور تا بیش از نیمی از قطر آرماتور نمایان شده تا 1 سانتیمتر پشت ترک آزاد می گردد. 4- قسمتهایی از شبکه آرماتور که اکسید شده یا کاهش قطر پیدا کرده می باید تعویض گردد. 5- ترکهایی با عرض بیش از6 میلیمتر بهتر است به صورت V cut – گوه ای- باز شده و تنظیف گردد. 6- ترکهایی که رزین اپوکسی تزریق می گردد با زاویه حمله (18 تا 30) درجه به منظور پکر گذاری و همپنین کنترل خروج مواد ، تا پس از آکس بتن دریلینگ می گردد. 7- کل قسمت های تراشیده شده ، به جهت حذف آلودگی ها و تریس ها با آب و در موارد خاص کمپرسور هوا تنظیف می گردد. 8- برای عمق کم ترمیم ملات ترمیمی پایه ی سیمانی با آب به صورت dry pack – ملات نیمه خشک – مخلوط شده و با فشار در محل اجرا می شود. در سطوح زیاد از شات استفاده شود. 9- محلهایی با ضخامت بیشتر یا نیروها و تنش های زیاد از ملات اپوکسی و یا ترکیب چسب اپوکسی و ترمیم کننده پایه سیمانی پر می شوند. 10- کیورینگ به وسیله اسپری آب – در ملاتهای پایه سیمانی- خواهد بود. 11- برای انجام تزریق ، بسته به نوع پمپ ، اجزاء ترکیبی رزین و هادنر اپوکسی با نسبت مناسب مخلوط شده و به وسیله پمپ تزریق می شوند. این عملیات تا خروج رزین از سوراخهای کنترل ادامه می یابد. |
رواداری ها | - برای ضخامت های بالاتر از 5 سانتیمتر ، به جهت عدم ریزش مواد ترمیمی بهتر است ترمیم در چند لایه صورت بگیرد.
- در گوشه ها ، محلهای اتصال و مناطقی که مدت زمان اورهال ، زمان کیورینگ پایینتری را می طلبد ، بهتر است از مواد اپوکسی استفاده کرد.
- بخشهایی که در معرض خشک و تر شدن مداوم قرار دارند ، به جهت تغییر ضرایب هدایت الکتریکی و افزایش پتانسیل خوردگی ، نباید از مواد ترمیمی پایه اپوکسی استفاده نمود.
- برای اتصال چسب اپوکسی زمان ژل شدن بسیار مهم است بنابراین ، در صورت خشک شدن چسب اپوکسی، پیش از اعمال ملات ترمیمی باید سطوح مجددا تراشیده شود.
- از آنجا که پوشش های پلیمری – اپوکسی- اجازه تبخیر آب را نمی دهند ، تظیف در آن نقاط با هوا و بدون آب صورت می گیرد. در صورت مرطوب بودن جسم بتن ناگزیر از اپوکسی های آب دوست استفاده گردد.
|