هر آنچیزی که باید درباره پوشش های ضد اسید بتن بدانید
یکی از مراحل نگهداری از بتن بعد از عملیات بتن ریزی، محافظت از آن در برابر عوامل شیمیایی است. خصوصا در برخی محیط ها که این عوامل حضور پررنگی تری دارند، حفاظت از بتن در برابر حملات شیمیایی اهمیت بسیار بالایی دارد. اگر این حفاظت در برابر عوامل شیمیایی صورت نگیرد، بتن عمر بسیار کوتاهی خواهد داشت و باید برای جایگزینی و ترمیم آن هزینهی بالایی را صرف کنیم که قطعاً چنین چیزی باب میل ما نیست. در بین عوامل مختلفی که می تواند باعث خوردگی و آسیب دیدن بتن شود، حملات اسیدی که باعث خوردگی فولاد تقویت کنندهی بتن می شود، از اهمیت بالاتری برخوردار است. سازه هایی که در مناطق یا مکان هایی قرار دارند که شانس خوردگی آن ها بالاست، باید از پوشش های محافظتی برای جلوگیری از خوردگی استفاده کنند. سیستم ها و پوشش های ضد خوردگی و پوشش ضد اسیدی بتن همانند دیگر اجزای بتن از تنوع برخوردار بوده و روش های اجرای انواع مختلف آن فرق می کند.
✔ انواع پوشش های ضد اسید بتن
پوشش های محافظتی ضد اسید در بتن را می توان به دسته های زیر تقسیم بندی کرد:
۱) پوشش هایی بر پایه رزین های سینتتیک و قیر مانند: پرایمرها، آب بند کننده ها و رنگ های ضد اسید، پوشش های مقاوم سازی سازه های بتنی به همراه انواع پر کننده های بتن، پوشش های مسلح شده با الیاف، لایه های شمشه کشی شده و لایه های بر پایه آسفالت
۲) پوشش هایی که به صورت ورق یا شیت هستند و به وسیله چسب بتن یا روش های مکانیکی به سطح بتن متصل می شوند مانند ورق های ترموپلاستیک، ورق های الاستومر یا رابرها (لاستیک)
۳) پوشش های مرکب که ترکیبی از دو نوع قبل می باشند به همراه سیستم کاشی کاری یا آجر ضد اسید برای افزایش مقاومت مکانیکی یا حرارتی بر روی این سطوح.
✔ کاربرد پوشش های ضد اسید در صنایع
1. صنایع آب و فاضلاب
فاضلاب های صنعتی به خاطر همراه داشتن مواد شیمیایی مختلف و فاضلاب های غیر صنعتی به خاطر همراه داشتن گازهای خطرناک خاصیت تولید اسیدهایی نظیر اسید سولفوریک را دارا هستند، بنابراین دیواره های داخلی لوله های فاضلاب و کانال های فاضلاب که از بتن ساخته شدهاند، در معرض خطرات جدی قرار دارند. همچنین در صنایع تصفیه فاضلاب نیز قسمت هایی نظیر حوضچه های بازیافت، ته نشینی و غیره وجود دارد که این قسمت ها هم ممکن است مورد آسیب مواد اسیدی قرار بگیرند.
2. صنایع شیمیایی و پتروشیمی
در صنایع شیمیایی خصوصا کارخانه های پتروشیمی، مواد بتنی بیش از هر جای دیگری در معرض خطر حملات شیمیایی مواد خورنده قرار دارند. در چنین مکان هایی موادهایی نظیر اسید سولفوریک، اسید استیک، آمونیاک، گوگرد و غیره به وفور یافت می شود و اگر بتن ها به صورت کامل در برابر مواد خورنده محافظت نشده باشند، خطرات جدی بتن را تهدید خواهد کرد. در کارخانه هایی که انواع اسیدها، حلال ها و قلیاها به عنوان محصول تولید می شوند نظیر کارخانه های تولید مواد شوینده، سازه های بتنی به محافظت ویژهای در برابر حملات شیمیایی مواد خورنده احتیاج دارند.
3. صنایع فلزی
در صنایع فلزی خصوصا در کارخانه های تولید آهن، برای شست و شوی محصولات نهایی از انواع مختلف اسید و حلال استفاده می شود که این مواد نیز می توانند برای سازه های بتنی خطر آفرین باشند. بنا بر این واجب و ضروری است که در محیط هایی که از این مواد در آن ها استفاده می شود، ترمیم سازه های بتنی به صورت کامل تحت محافظت قرار گرفته باشند. در صنایع و کارخانه های غیر آهنی نیز این مسئله می تواند وجود داشته باشد.
4. داروسازی
در صنایع داروسازی از مواد اسیدی و قلیایی زیادی استفاده می شود که از بین آن ها می توان به قلیاها و حلال های مختلفی که در تولید مواد داروی و بهداشتی من جمله آنتی بیوتیک ها استفاده می شود اشاره کرد. بنا بر این سطوح بتنی که در کارخانه های تولیدات دارویی قرار دارد در معرض آسیب های مختلف شیمیایی از جمله خوردگی های کف سالن های تولید، کانال ها و دیواره های داخلی مخازن اسید و قلیا قرار دارند. هم چنین برخی از این محیط ها نظیر محیط های بیمارستانی احتیاج دارند تا پوشش یکپارچه ای داشته باشند تا آلودگی و گرد و غبار در آن ها تجمع نداشته باشد. تجمع آلودگی و گرد و غبار در چنین محیط هایی می تواند باعث بروز خطرات جانی مختلفی شود.